Geen zwemdiploma stress in Zwitserland

Eva zit sinds de herfstvakantie op zwemles en dat zwemmen gaat (volgens mij) wel anders dan in Nederland. Zo zijn ze in Zwitserland absoluut niet bezig met zwemdiploma’s, maar leren ze zwemmen aan de hand van voortgangsdiploma’s die aan het eind van elk lesblok worden uitgedeeld. Hier hebben ze daarom geen last van zwemdiploma stress en dat is maar wat fijn!

Geen zwemdiploma stress, maar wel een andere mentaliteit

Je hebt ruwweg gezegd 4 soorten ouders hier.

1. Ouders die zélf hun kinderen zwemles geven
2. Ouders die hun kinderen alleen voor het eerste ‘diploma’ – het vrij zijn in het water – op zwemles doen
3. Ouders die het belangrijk vinden dat kinderen de basis van het zwemmen hebben geleerd
4. En ouders die vooral willen dat kinderen gewoon goed kunnen zwemmen

Tot die laatste groep behoor ik. Dat komt natuurlijk omdat ik in Nederland ben opgegroeid. Daar waar je zonder zwemdiploma niet zonder bandjes in het water mag en daar waar overal water is. Waar we voorzichtig zijn, heel voorzichtig. Ik ben Nederlands en ik ben ook voorzichtig. Ik ben als de dood dat ze verdrinken in het water en dus gaat Eva door met zwemlessen totdat ze dat zwembad over kan zwemmen! Want met voorzichtigheid is in het geval van zwemmen en water niks mis.

Zwemmen zonder diploma-stress

Eva heeft nu 1 snelcursus gehad en 2 zwemblokken van 8 en 10 lessen. De snelcursus aan het begin was gericht op watervrij zijn en de zelfredzaamheid in het ondiepe water. Nu was Eva wel watervrij, maar absoluut nog niet zelfredzaam! Ook vond ik het fijn dat ze de juf en de werkwijze op een rustige manier leerde kennen en ze had ook nog eens het geluk dat de juf in deze snelcursus van een week, ondersteuning had van een Nederlander.  Mocht de taal een probleem zijn, dan werd dat in die eerste week wel duidelijk. Inmiddels heeft ze de twee blokken daarna afgerond. Ze mist alleen nog een vinkje bij het op de buik zwemmen. Volgens de juf komt dat het volgende blok goed, ze vindt het nu vaak nog even te spannend.

Eva heeft trouwens in een klein groepje zwemles, met 3 of 4 andere kinderen van dezelfde leeftijd (zelfs bij ons uit de straat!!) Ze leren wel op een vreemde manier zwemmen. Ik kan het niet eens uitleggen. Het kikkertje-visje-hap systeem dat ken ik wel, maar ze moeten ook op hun hondjes zwemmen voordat ze lange slagen mogen maken van de borstcrawl. Duiken leren ze door eerst in het water te springen en een koprol te maken. Zo gaat het eigenlijk wel door. Anders dan in Nederland, maar allemaal hetzelfde doel: leren zwemmen! Aan het eind van de tien weken zwemles, krijgen ze hun voortgangsdiploma mee naar huis en snoepjes om te vieren dat het er weer op zit. Dat voortgangsdiploma is overigens erg duidelijk. Het eerste tussendiploma van de acht is het ‘krabbendiploma’, daarna komt het ‘zeepaardje’ en als derde het ‘kikkerdiploma’. Zo gaat dat door met pinguïn tot aan Ijsbeer. Eva heeft het erover dat ze een ijsbeer wilt worden en ik hoop dat ze dat wordt. Het zou mij heel wat zekerheid geven als we weer bij het water zijn 😉

Enne wat kost zwemles in Zwitserland?

Zoals gezegd hebben ze met 4 of 5 kinderen les, de les duurt een half uur en voor tien lessen betaal ik 140 Frank (om en nabij 130 euro)

Uiteraard ben ik wel benieuwd naar hoe de zwemles bij jullie is!