Daar lag ik dan, diep in de nacht aan het wachten totdat mijn slaap komt. Mijn boek is inmiddels uit en mijn nieuwe boek is niet zo leuk als het boek dat ik net gelezen heb. Ik hoor iedereen naar bed gaan, het ritsen van de tenten open en dicht. Gezucht en gesteun. In de verte blaft een hond. Mijn handen en voeten zijn ijskoud, het blijkt ’s avonds toch wel flink af te koelen en met een koud lijf kan ik niet slapen. Uiteindelijk na lang wakker liggen en vele pagina’s van mijn doodsaaie boek gelezen te hebben. val ik toch in een redelijk diepe slaap. Als ik een uur later wakker word, is het pas 12 uur ’s nachts en voel ik me fit en ben ik klaarwakker. Helaas, het wordt nog even slapen. Hopelijk nog even lang slapen. Ergens wordt er een kind wakker met een nachtmerrie. Bijzonder hoe eigenlijk alle kleine kinderen hetzelfde huilen en je kunt raden wat eraan de hand is. Het kindje is alweer snel stil en ik ga weer verder in mijn boek. Zo gaat het de hele nacht door. Korte hazenslaapjes gevolgd weer een stuk lezen in het stomme boek. Ik baal, mijn e-reader is bijna leeg. Red ik het nog wel totdat het ochtend is met mijn batterij? In de tent hebben we gelukkig wel stroom, maar helaas is dat stopcontact niet in de buurt van mijn ereader. Om kwart voor vijf word ik weer wakker. De hond piept en houdt niet op. Hij heeft het waarschijnlijk ook koud of moet plassen. Anyway, dat gepiep moet ophouden. In zo’n tent is het gehorig en wil niet dat nog meer mensen wakker worden. Inmiddels moet ik naar de wc en ik besluit de hond even mee te nemen, dan kan hij ook even plassen. Dat blijkt hard nodig, want hij doet een flinke plas. Terug in het straatje van onze tent blijkt dat er meer mensen wakker zijn. Misschien wel door het openritsen van mijn tent. Oeps. Sorry mensen.
Als ik weer in bed lig blijft de hond piepen. Ik vraag me af wat hij wil. Ik wil gewoon weer slapen en ik wil niet dat hij andere mensen wakker maakt. Jones besluit ik dan maar in onze slaapcabine mee te nemen. Er zit niks anders op. Hij legt zijn kop op ons bed en besluit later zich op mijn kleren van gisteren te storten en valt in slaap. Eva en Liza worden ondertussen wakker. Ze hebben het ook koud. De tent heeft zes slaapplaatsen en er zijn dus nog 2 bedden inclusief beddengoed over. Ik gooi bij allebei een dekbed eroverheen en zeg dat ze stil moeten zijn en verder moeten slapen. Tot mijn grote verbazing zijn ze daarna allebei weer stil en val ook ik weer, zonder boek want de batterij is op , in slaap. Om zeven uur word ik gewekt door de kerkklokken. Ik snak naar een douche, want hoewel het koud is ’s nachts, heb ik toch aardig liggen zweten op die klamme matrassen. Ik heb het wel ijskoud. Ik snak naar een warme douche en vooral warme voeten, want dat zijn net ijsklompjes. Eva is ook wakker en samen lopen we naar de wc’s en douches. Het is al licht, al is de zon nog wel achter de berg verstopt. Niemand te zien verder.
Ik had verwacht dat de eersten wel onder de douche zouden staan, maar de camping lijkt nog in diepe rust. Ik hang de handdoek op en mijn kleding leg ik in de wasbak daarnaast. Dat blijkt een foute beslissing, want waar niks automatisch gaat op deze camping, gaat nou net de kraan in deze wasbak wel automatisch aan. Mijn broek is helemaal nat. Fijn. Goedemorgen. Ik doe de douche aan en spring weer snel eronder vandaan. IJskoud. Ik kijk nog eens naar de douche en draai wat aan de knop. Indrukken en draaien is warm water. Ik druk de douche nog een keer aan en het blijft koud. Zo rommel ik wel een paar minuten aan. Ik blijf draaien, duwen en de andere kant op draaien. Warm wordt die douche niet. Maar ik sta daar al wel in mijn blote kont en wil gewoon me weer fris en fruitig voelen Om mezelf weer aan te kleden en de volgende douche in te stappen, vind ik ook niks. Ik besluit om mijn kop onder de kraan te gooien en dan maar zo te douchen. Snel was ik mijn haar en mijn lijf. Dan spoel ik snel mijn haar weer uit en dan spring ik onder de douche om mezelf goed af te spoelen. Het kan niet kouder. Ik bevries. Ik vervloek die hele camping in mezelf en vraag me serieus af waarom ik nou voor dit armoedige gedoe heb gekozen. Dan kleed ik me snel aan, mijn broek is voor de helft nat dus daar ben ik ook niet happy mee en ga bevroren naar de tent. Wat een armoe. Dat je koud uit bed komt is 1 ding, maar dat je dan niet eens een warme douche hebt is echt het toppunt van kramperen!
Gelukkig is de zon inmiddels boven de berg en verwarmt langzaam de camping. Ik neem een kop koffie en ik word langzaam, echt heel langzaam, een beetje warmer. Ik twijfel nog of er in de papieren van de camping iets staat over de warme douches. Je kunt nergens geld in stoppen, dus misschien gaat het warme water wel vanaf een bepaalde tijd aan? In de papieren staat niks vermeld en ik ben behoorlijk chagrijnig. Als ik een uurtje later ga plassen, zie ik dat de douches afgesloten zijn. Een groot kruis hangt ervoor en een lint. Verboden toegang. Zo’n koude douche was dus blijkbaar toch niet normaal hier. Hopelijk zijn de douches morgen weer warm. En mijn tenen? Die zijn na 2 uur gelukkig weer ontdooit. Die eerste nacht op de camping, was er eentje om maar weer snel te vergeten.
Comments