Het is sinterklaastijd. En wij vieren het hier in Zuid Frankrijk ook. Vanmorgen overviel mij opeens een enorm gevoel van heimwee, ik heb daar bijna nooit last van. Het kwam omdat ik op instagram beelden zag van de Amsterdamse Sinterklaas intocht. En ook al ben ik dol op de Domaine Malpas, op de rust, de vrijheid van ons leven hier. Ik wilde vanmorgen niets liever dan met de kinderen de intocht van Sinterklaas meemaken, in mijn stad Amsterdam.
Heimwee
Gek is dat heimwee, want ik had toen ik in Amsterdam woonde helemaal geen kinderen. Dus is dit gevoel dan wel heimwee. Of is het meer verlangen. Ik denk dat voor elk persoon die voor korte lange of altijd verhuisd naar het buitenland dit altijd een paar keer per jaar opspeelt.
Begrijp mij goed ik zou niet meer terug willen naar Nederland. Maar gewoon soms een straal verbinding of een Beam me upm, Scotty zou voldoende zijn.
Gelukkig weet Sinterklaas heel goed de weg naar de Nederlandse kindjes in Zuid Frankrijk en kunnen we dus Sint hier prima vieren. Gisteravond mochten de kindjes hun schoen zetten. We hebben wel de juf van Sarah geïnformeerd dat er echt vannacht een man met een witte baard en een mijter, een piet en een paard door de schoorsteen zijn gekropen om iets in de schoen van Saar en Samuel te doen. Ik zag opeens voor mij dat Sarah aan haar vriendjes en vriendinnen op school zou vertellen dat er een man met witte baard door de schoorsteen zou kruipen. En dat de kinderen en de juf zouden denken ‘die heeft wel enorm veel fantasie’. We hebben Sarah vertelt dat Sint alleen bij de Nederlandse kindjes komt.
5 december zijn wij in Nederland. We vieren Sinterklaas samen met mijn zussen en ouders. Ben mij er al enorm op aan het verheugen!
Comments