Douane regels in Zwitserland

Je bent het zo gewend. Rijden over grensovergangen zonder dat je gecontroleerd wordt. In de EU is het inmiddels bijna de normaalste zaak van de wereld. Het geldt alleen niet voor heel Europa. Zwitserland, IJsland en Noorwegen behoren niet tot de EU en er gelden in deze landen andere bepalingen bij het invoeren van goederen.

Douane regels in Zwitserland

In Zwitserland bijvoorbeeld word je met regelmaat nog gecontroleerd aan de grens. Er zijn grensposten die overdag continue bemand zijn en er zijn grensovergangen waar sporadisch een grenswacht staat. Desalsniettemin is het verstandig om de invoerbepalingen te kennen, dan sta je ook niet met je mond vol tanden, mocht je staande gehouden worden door een van de nukkige grenswachten die Zwitserland rijk is.

Op de website van MySwitserland.com staat een mooi rijtje met regels.

• zo mag je wel goederen het land innemen die al gebruikt zijn. Zoals kleding en electronica.
• Reisproviand voor een dag is toegestaan
• Boven de 17 jaar mag je per persoon
  • 250 gram of stuks tabak meenemen
  • 5 liter alcohol (onder de 18%) en 1 liter alcohol  (boven de 18%) meenemen
• Slechts 1 kilo vlees (*excl. wild) importeren per persoon – daaronder vallen ook kinderen
• Brandstof in een voertuig is geen probleem, een jerrycan mag je tot max. 25 liter vullen
• Privegoederen met een totale waarde van onder de 300 euro zijn vrijgesteld.

In de praktijk

De regels zijn er natuurlijk niet voor niets. Omdat Zwitserland niet tot de EU behoort, hebben zij ook geen recht op allerlei subsidieregels vanuit de EU. Kort door de bocht: Daarentegen verdient men in Zwitserland wel een hoop meer op verkochte producten. Hierdoor zijn de prijzen inderdaad hoog in Zwitserland, maar daarvoor krijg je wel Zwitsers vakmanschap of een heerlijke Zwitserse koe op je bord. Eerlijk is eerlijk, dat merk en proef je.

Wat als je je niet aan de regels houdt?

Zoals je weet doe ik vaak boodschappen in Oostenrijk. Oostenrijk ligt hier niet zo ver vandaan en in plaats van 5 euro per pak gehakt, betaal je daar 2,50. Dat scheelt een hele hoop geld als je het bij elkaar optelt. Daarbij vind ik de melk en het brood ook lekkerder dan in Zwitserland. Meestal probeer ik wel rekening te houden met de regels en neem ik niet al te veel vlees mee. Soms gok ik het er ook gewoon op. Niet iedere grensovergang is tenslotte bemand.

Dat moest natuurlijk ook een keer mis gaan. Afgelopen maandag was Floris thuis en kon ik dus gemakkelijk de auto meenemen. Ik ging alleen omdat hij ook op de kinderen kon letten en toen ging het mis. Nadat ik wat boodschappen had gehaald voor de rest van de week, reed ik over de grens. Geen controle. Ergens vind ik dat altijd wel fijn. Helaas voor mij, kwam de controle gewoon een eindje verder bij een parkeerplaats. Ik werd door een stuk chagrijn de parkeerplaats op gedirigeerd en hij vroeg me of ik mijn auto wilde open maken. Ik deed de kofferbak open en hij dook meteen in mijn boodschappen. Alles werd eruit gehaald. Gelukkig had ik niet zoveel bedacht ik me nog, maar ik wist ook dat ik te veel had.

600 gram teveel, bromde die kerel. Daarna deed hij de deuren van de auto op en keek serieus zelfs achter de kinderstoelen! Als een of andere drugskoerier zag ik dat de hond klaar stond om mijn auto te besnuffelen en hij zag er nou niet echt relaxed uit. Gelukkig was ik zelf in een opperbeste bui en kon het me weinig boeien. Ik vroeg wat dit geintje me ging kosten en waar ik kon betalen. Ik werd met pijn en moeite doorverwezen naar het dichtstbijzijnde douane kantoor en ja hoor, op het eind kon er nog een lachje vanaf bij die man.

Bij het douanekantoor vertelde ik dat ik teveel vlees had ingevoerd en betaalde ik mijn boete ofwel de belasting die ik niet betaald had. Die belasting stond op 17 Chf per kilo. Ik moest 10,20 betalen. Zonde! Volgende keer reken ik nog wel een keertje extra als ik in Oostenrijk inkopen ga doen. 🙂