Daar zat ik dan vrijdagochtend op mijn hotelkamer in Zwitserland. Een melding via pingbot (die houdt bij wanneer mijn website het niet doet) dat Love that een gekke melding gaf. Ik check en zie dat deĀ database niet gevonden kan worden. De database waar alle berichten in staan. Geen paniek, misschien is er wel wat misgegaan dacht ik. Uiteindelijk bleek dat bij MijnDomein (waar onder andere Love that gehost is) een MySQL probleem te zijn, waardoor ook onze database niet bereikbaar was. Vrijdag ging voorbij (zucht, steun), zaterdag ging voorbij (irritatie kwam af en toe een boven borrelen) en zondag ging voorbij (ik beraamde me op verregaande plannen voor de toekomst en was benauwd dat mijn database helemaal niet meer teruggevonden kon worden). Maar zondagavond was het gelukkig ineens opgelost en zijn we weer bereikbaar. Hoogste tijd nu voor het weekoverzicht, daar zitten jullie tenslotte toch iedere week met smart op te wachten. š
Zaterdag werden we ineens gebeld dat de auto klaarstond. Na heel wat haastwerk, flesjes in de auto enzo, waren we dan toch om 3 uur de trotse eigenaar van deze prachtige bolide! Eenmaal thuis dacht Liza dat ze zelf wel haar flesje kon drinken. Proost! Terwijl Liza lekker buiten aan het drinken was en ik de was opruimde boven, hoorde ik gespetter! De waterrat lag weer hoor. Het was echt een heerlijke avond en Liza zat op haar pretletter stoel. Wat een lekker meisje! Joehoe! Mam. Maak je nou nog een foto? En met zo’n lief meisje wil ik natuurlijk ook op de foto! En natuurlijk ook met Floris op de foto. Wat een gezellige avond zo. Zondag zaten we om tien uur in de auto om samen met Rianne en Nina naar de Efteling te gaan. De eerste keer echt rijden in de nieuwe wagen en het ging fantastisch! Handig ook dat er drie kids achterin passen. Zullen we dan toch maar…. Haha, nee hoor! Rianne maakte deze gezellige foto van ons drieĆ«n. Het was echt heerlijk weer. De kids waren echt supergezellig en genoten volop van het dansen bij de Sprookjesboombewoners. En het is natuurlijk helemaal leuk als kabouter Ko, Ku, Ka of Kee met je meedanst. Tof! Eva en Nina nog even samen op de foto voordat we weer naar huis gaan. Maandagochtend gingen we in stijl naar de speeltuin. Het Mega Mindy pak is eigenlijk te klein, maar ze vindt het toch zo leuk om zich te verkleden. Die middag was ik bezig met inpakken, de was en weet ik niet nog wat meer, toen Eva met dit kleine babyslakje aan kwam zetten. Het babyslakje moest overal mee naar toe en mocht niet eten. “Want dan wordt hij groot en hij moet altijd klein blijven…” Ik denk dat ze uiteindelijk het babyslakje heeft geplet, ik heb hem daarna niet meer gezien. Tsja en wat deed ik nog meer ik knuffelde mijn kleintjes plat. Morgen gaan Floris en ik naar Zwitserland en laten we de meiden vier dagen bij mijn ouders achter. Omdat Eva zo graag deze mooie koffer van Assepoester wilde hebben en ik me stiekem zo enorm schuldig voel dat ik ze achterlaat, verwennen we haar vanavond. We hadden haar geen beter cadeau kunnen geven. Hij moest zelfs mee in bed! En de rest van de week is hij van hot naar her gesleept, iedereen moest hem zien. Nog een laatste blik op mijn dames. Liza heeft blijkbaar al haar knuffels te pakken gekregen š Dinsdagochtend bracht ik de kinderen naar opa en oma en ging daarna de hond voor het eerst de auto in. Handig zo’n raampje achter! Overigens vond ik het dus echt helemaal niks om de meiden achter te laten. De zinnen verzetten en let’s go! Onderweg naar Schiphol. Leuk om ook samen eens op pad te gaan. Schiphol! We hadden thuis al ingecheckt en hoefden dus alleen maar de koffer weg te brengen. Lekker futuristisch. Eenmaal door alle checks was het tijd voor wijn. Wijn met goddelijke sushi. Tijd om te gaan vliegen. Toch altijd spannend vind ik. Ondertussen lees ik sinds eeuwen weer eens de Donald Duck, Ik heb via Tijdschrift.nl het megapakket voor slechts 2,50 per maand geregeld en daar zit ook de Donald Duck bij! Leuk hoor. Opgestegen en het ontspannen kan beginnen. Anderhalf uur later landen we in Zurich. We halen onze huurauto op en blijken in plaats van een polo een mooie Audi A3 te krijgen. Weer een uur later stoppen we bij het hotel. Wat een lange dag was het en woensdag mogen we gelijk om 9 uur aan de bak. Woensdagochtend. Na een korte nacht (het raam stond open, we wisten toen nog niet dat er een rolgordijn was, een slecht kussen en door uiteraard de spanning voor de komende dag), hadden we dit ontbijt wel verdiend. Het eerste huis waar we naar gingen kijken. Wat een groot huis, van alle gemakken voorzien en een zolder waar ieder kind wel in wilt spelen. Hoewel Floris gelijk verliefd was, was ik dat niet. Maar ze hadden wel water direct uit de berg. En een fantastisch uitzicht Ook de berg op, was het uitzicht schitterend. Alleen niet voor mij. Het volgende huis trok iets mij meer aan, maar Floris weer absoluut niet. Ik moet er inmiddels ook niet meer aan denken om hier te gaan wonen. Het kwam pas later bij mij binnen dat boven een bakker wonen, ook betekent dat je iedere ochtend mensen onder je raam hebt staan die brood kopen. Dit huis was okĆ©, maar ik zit ook niet op een gezamenlijke tuin te wachten. Deze viel dus ook af. Ondertussen zagen we boven ons hoofd diverse roofvogels vliegen. Gaaf! Dit is schijnbaar een Rode Wauw. En hier in het veld staat een hertje. Er stond een nieuw huis online en daar gingen we even kijken. Leuk huis hoor, maar boven op een berg. We reden op een smal weggetje waar we bij een heuvel niet eens zagen wat erachter het heuveltje kwam. Doodeng. Afgeschreven. Om zes uur konden we nog een huis bezichtigen. Dit huis bleek ook op de berg te staan, maar iets minder hoog. Een fantastisch uitzicht, dichtbij voorzieningen en vanaf de buitenkant waren we verliefd. Totdat we kennismaakten met de medebewoner en het duidelijk werd dat dit huis voor de ene helft gedeeld werd met een gezin van 4 en onder het stuk dat te huur stond, ook nog iemand woonde. Ook dit was gelijk bekeken. Jammer, maar niks voor ons (of de hond). Donderdagochtend hadden we om half tien een afspraak voor dit huis. Om tien uur nog niemand te zien. Bleek de dame waarschijnlijk een dubbele afspraak te hebben gemaakt en liet ze ons zitten. Maar ik was verliefd! Wie wi er nou niet dit fantastische uitzicht? Floris is de vorige keer hier al binnen geweest en het huis is dus echt enorm. Hier kan ik gelukkig worden. Denk ik zomaar. Maar natuurlijk kijken we nog verder. Onder andere naar dit huis. Armoedig, naast een snelweg en aan de andere kant een bouwbedrijf. Laat maar. Dit huis stond vlakbij de Bodensee. Het stond in een rustige buurt en was van een Nederlands echtpaar. Dit uitzicht is toch wel bijzonder. Het huis was prettig ingericht en de buitenboel was ook nog eens goed ingericht op een grote hond. Maar hoewel het alleen maar pluspunten heeft, zien we onszelf hier niet wonen. Wat een rare mensen zijn we toch. Moe was ik. Kapot van al twee dagen van allerlei talen ouwehoeren, veel nadenken en een hoop huizen bekijken. We vetrokken weer naar Zurich om daar te gaan eten met en oud collega van Floris. De zinnen verzetten! Daar kregen we een heerlijke BBQ maaltijd voorgeschoteld, kan natuurlijk ook niet anders met zo’n buitenkeuken. Na deze gezellige avond was ik weer opgeladen. Dat was toch een goed plan van manlief. Vrijdag hebben we het rustig aangedaan. We gingen naar het stadje om het een en ander te regelen. We willen meer weten over het regelen van een bankrekening en ook hoe het zit met verhuizen. We lunchen die middag in het stadje. Dit is bouillon met wat lijkt op pannenkoeken. En Floris een schnitzel. Ik at verder een heerlijke spaghetti We zijn bijna klaar in Zwitserland. We hebben alles gedaan wat we moesten doen, nog 1 bezichtiging die avond, maar nu tijd voor ontspanning. Dichtbij steken we de grens naar Oostenrijk over en gaan we met een gondel de lucht in. 1 kilometer omhoog, wat eng! Eenmaal boven is het schitterend en heb ik nergens last meer van. Ontspannen en genieten. Nu! Proost! Op ons nieuwe leven! Hij smaakt prima en kleurt ook nog eens fantastisch bij het uitzicht. Volgens mij kan je vanaf deze plek Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en Liechtenstein zien. De grens tussen Zwitserland en Oostenrijk We kijken die middag nog naar een huis en besluiten voor het witte huis te gaan. We rijden nog even terug om het goed te bekijken en zijn (gelukkig) nog steeds enthousiast! Om te vieren dat we geslaagd zijn deze week gaan we in het hotel eten. Niet wetend dat het zo luxe zou zijn. Lekker hoor! Het hoofdgerecht. Het nagerecht. Jammie Zaterdag vertrekken we op tijd uit het hotel en duiken de wijnkelder ernaast in. Wat een mooie deur he? Vol wijn, we kiezen twee plaatselijke wijnen voor mijn ouders uit. Daar gaan ze vast van genieten. Een fles wijn in stapel van kachelhoutjes. Het is allebei gezellig! Wij rijden naar Zurich en direct door naar Apple Store. Mijn pc heeft het begeven en dat is dus een mooi excuus voor een nieuwe computer. Een rib uit mijn lijf (hoewel Zwitserland wel goedkoper is, is het nog steeds een hoop geld), maar een MacBook Pro rijker! Ja ja, het is de allernieuwste met een pro retina scherm. Of zoiets. š Eenmaal voet op Nederlandse bodem duurde het eeuwen voordat onze koffer kwam. Kapot, maar gelukkig was de wijn nog intact. Thuis! Nou, het voelt als thuis. De kinderen zijn er, net als mijn broer en zussen. We BBQ-en en gaan daarna echt naar huis. Met zijn vieren. Dit meisje is enorm verwend de afgelopen dagen. Ze is (nog een keer) naar de Efteling geweest en heeft gespeeld bij haar neefjes en nichtje. Zondagochtend. Mijn meisjes lekker bij elkaar. Wat een gezelligheid toch weer en ik moet bekennen: vannacht heb ik eindelijk heerlijk geslapen. Eva wilde graag gaan vliegeren en voordat het gaat regenen, vertrekken we naar de Maasvlakte Eva had van haar tante Mijke een nieuwe prinsessenjurk gekregen en die moest natuurlijk aan en keer op keer bewonderd worden. Liza heb ik mee in de draagzak. Het babymutsje is krap, maar nodig in de snijdende wind. Heerlijk zo dichtbij en uiteraard lekker praktisch op het strand Floris helpt Eva met de vlieger. Lief plaatje zo. Dit kleine meisje is deze week groot geworden. Een paar dagen weg, deed me dat beseffen. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik de meiden bijna niet gemist heb. We hebben het in Zwitserland zo druk gehad met de toekomst voor ons vieren, dat ik gewoon geen tijd heb gehad om ze te missen. Daarbij wist ik natuurlijk dat ze allebei goed zaten bij mijn ouders. Zij hebben mij immers ook opgevoed en dat hebben ze prima gedaan! Bedankt papa en mama!
Vind ik leuk: Vind-ik-leuk Laden...
Gerelateerd 
Jaaa, je bent er weer! š Maar oh, krijg kippenvel van je mooie foto’s. Ik wil ook hihi! Maar, is het huis nu ondertussen al van jullie of ben je nog in onderhandeling ofzo? Zo leuk voor jullie!
Wauw wat spannend en tegelijk leuk die huizen kijken zeg! Nogmaals veel geluk en succes met alles rond krijgen!!
Wat heerlijk dat we zo mee kunnen kijken met jullie avontuur!
Spannend allemaal, ik ben benieuwd hoe het huis er aan de binnenkant uit ziet.
Een goede vriendin is een paar jaar geleden naar Noorwegen verhuisd en die heeft zo’n mooi huis, om jaloers op te zijn! haha
Wow, dat zijn echt veel foto’s! Allemaal even mooi! Spannend zo’n verhuizing. Fijn dat alles toch goed is gekomen met je site.
super leuke foto’s!
Allemaal even mooi! leuke huizen,
Mooi zeg… Zucht!
Liefs Fem