Happy ten months

En eindelijk, eindelijk, eindelijk kan ik dan ook volmondig zeggen:

Happy Ten Months!

Lieve kleine Liza, wat ben je toch een draakje geweest de laatste maanden. En nu ben je weer een draakje, maar maak je mijn leven op een andere manier ‘zuur’. Je nachtelijke escapades zijn voor 80% voorbij en dat betekent dat je overdag energie hebt om andere dingen te doen dan lief spelen of huilen.

Je trekt nog steeds aan Eva’s haren, bewust want dan wil je er ook bij. Zien wat ze op de iPad aan het doen is, voelen wat ze aan heeft, meespelen met Koko. Of gewoon met je eigen speelgoed spelen, want Eva heeft nogal de neiging om jouw speelgoed af te pakken. Je huilt niet, je kruipt er gewoon heel behendig achteraan en trekt aan d’r haar of zorgt dat je moeder je zus een snauw geeft.

Eten doen we aan de eettafel en dat is een unicum. Ik geloof dat we de laatste jaren amper tot nooit aan de eettafel gegeten hebben. En nu zitten we er met zijn vieren aan. Eva heeft haar eigen plekje naast jouw kinderstoel toegeëigend. Allebei aan de kopse kant, geeft ons ruimte om de andere helft van de tafel nog steeds vol te stouwen met groep. Eten met jou is overigens keigezellig! Je krijgt een hap, spuugt hem uit in je handje en stopt vervolgens dat handje weer in je mond. Superhandig! En ben je klaar met eten en nog gezellig aan tafel, dan begin je me toch een partij te geinen! Te geinen! Het is te grappig voor woorden.

Over woorden gesproken. Echte woorden spreek je nog niet hoor. Maar MMMMaaaMMMMM komt er toch wel uit en ook PppapPPPP zit ergens verstopt. Toen je 6/7 maanden was zei je het wel wat vaker, maar ook dat komt wel weer terug. Je zegt nu heel schattig ‘Aaaiii’ bij het aaien van de hond, kat of Ginger (op de iPad). Vandaag deed ‘A-aa-a-aa-aa’, toen kwamen we erachter dat je de hond nadeed. Wat was dat grappig. Je roept nu ook je zus ‘Eeetta’ en Mello, maar dat kan ik niet echt zo schrijven.

Kinderen van een maand of tien moeten, volgens de boekjes, al kunnen aanwijzen en holladijeee… nou dat deed je vandaag hoor. Op de zon in een boekje (het enige ding dat je kan indrukken) werd keer op keer gedrukt. Trots dat je was, net zo trots als ik! Je vindt de app ‘woordjes leren’ van Juf Jannie ook helemaal fantastisch. Vooral het paard wat zo mooi kan hinniken dat kan keer op keer op zo’n grote enthousiaste mooie lach rekenen. I’m loving it <3

Je kruipt als een malle, maar je rent ook als een kievit achter ‘de stoel van oom Frans’. Waar je naar toe moet, jij komt er. Helaas voor ons. Zo zit je regelmatig in de badkamer met je armpje in de wc roeren, je trekt de wc borstel uit zijn houder en als we niet op tijd zijn, dan doe je zelf de deur dicht. Aii. Inmiddels zit de badkamer gelukkig wat vaker dicht. Daarom heb je je zinnen ergens anders op gezet. De keuken! Waar ik ‘s ochtends als eerste de vaatwasser uitruim, met jou en jij in het restwater zit te spetteren. Waar de hond zijn waterbak staat. Gegarandeerd spetterplezier. Waar er onder de koelkast zo’n fijn luikje zit… Die krijg jij er heel gemakkelijk uit. Wat een dondersteen ben je toch! Niet alleen de keuken is een feest, bij de televisie zijn er zoveel snoertjes en kabeltjes en een telefoon die geluid maakt als je hem indrukt. Soms zijn er dagen bij dat je niet omkijkt naar je speelgoed, maar alleen maar kattenkwaad uithaalt. Want denk maar niet dat ik eraan toekom met jou om de was op te vouwen. De wasmand wordt keer op keer omgekieperd of je gaat ‘helpen’ en pakt steeds een kledingstuk en smijt het door de kamer/ruimte heen. Ondeugende draak 🙂

Meisje meisje, wat ben je leuk met je mooie, fantastische, geweldige blauwe ogen. Die lach, waarbij je nu fronst (nieuw!) en door je twinkels de hele wereld oplicht. Jij bent zo leuk, een handenbindertje bij tijd en wijlen, maar altijd een hartendief. Knuffelen doe je niet zo vaak, maar sinds kort sla je je armpjes om me heen. Die momenten koester ik, lekker ding.

Op naar de volgende maand!

En voor wie Liza in actie wil zien? De leukste filmpjes van afgelopen week (jaja, ik maak echt te veel filmpjes) heb ik achterelkaar geplakt. Rest mij alleen nog te zeggen: sorry voor de Liza-spam deze week!