Knutselen met strijkkralen, alleen dan anders

Vandaag Mijke’s eerste blog op Love that! En gelijk eentje waarbij ik zeg: joepie, dat kan ik ook maken!

Vakantie. Regen. Kinderen rennend door het huis. Een hoop gegil, geschreeuw en geruzie. En een moeder die er langzaam gek van wordt. Tijd om ze aan de keukentafel te krijgen om iets leuks te doen. Iets wat ze allemaal kunnen en iets wat ze allemaal uitdaagt om te blijven zitten en te stoppen met schreeuwen. Of klink ik nu als een heel slechte moeder? Op Pinterest, mijn favoriete site, heb ik honderden ideeën gevonden om te knutselen met kinderen. Vandaag koos ik voor iets makkelijks: met strijkkralen vormen maken die je op kunt hangen of plakken.

Men neme een zooi koekvormpjes. De kerstfiguren had ik er stiekem uitgehaald, maar voor de rest konden ze uit veel verschillende vormen kiezen en ook in verschillende maten. Ze kozen er allemaal eentje of meer uit. Deze vormen vette ik een beetje in zodat de strijkkralenmassa na het ‘bakken’ beter los zou laten. Let goed op de hoekjes! Vervolgens hebben we de koekvormen op bakpapier op de bakplaat gelegd. En toen konden ze gaan vullen. Al onze strijkkralen liggen door elkaar dus wij hadden vooral zeer kleurige vormen. Behalve mijn oudste. Hij had een ster uitgekozen en is een groot deel van de tijd bezig geweest om alle gele strijkkralen uit te zoeken en alleen die te gebruiken. Ondertussen hadden de andere twee kinderen gewoon snel veel vormen gevuld. Dat vullen vereist niet veel. Twee dingen: niet te veel, maar zeker ook niet te weinig. De strijkkralen moeten in de oven aan elkaar kunnen plakken. Met te weinig kralen krijg je een vorm die uit elkaar valt.
Als alle vormen naar wens zijn gevuld kunnen ze in de oven. Ik heb de oven voorverwarmd op 220 graden (hetelucht). De bakplaat schoof ik in het midden, een minuut of 5-7 later kon ik de plaat er alweer uit halen. Alle kralen zaten aan elkaar gesmolten.

Ik heb de vormen ‘geleegd’ zodra ze waren afgekoeld. Hoe beter ze waren ingevet, hoe makkelijker ze eruit gingen. En toen had ik trotse kinderen! Veel vormen hangen inmiddels aan de nog altijd gezellig takken (inmiddels wel ontdaan van gekleurde eitjes enzo), in een mobile vorm (Tof toch, die hartjes?!) of gewoon aan een haakje in hun eigen kamer.

Ik heb al veel dingen uitgeprobeerd met de kinderen, maar dit was toch het makkelijkste. Ze waren er zo blij mee ook en zo trots op hun creatie. En daarna konden ze met hun vormen weer aan de slag. Ze waren zo anderhalf uur RUSTIG bezig. Heel fijn! Ik dacht op deze manier van de strijkkralen af te komen omdat niemand daar meer in geïnteresseerd leek, maar helaas… Ik heb alweer een nieuwe pot gehaald! Mocht het dus weer eens gaan regenen, dan weten wij wat we gaan doen! 😉