Nog steeds vind ik het bijzonder als ik aan afgelopen weekend denk, hoe kan je je zo op je gemak voelen bij mensen die je alleen van Facebook kent? Nu begrijp ik pas dat mensen via Relatieplanet bij elkaar kunnen komen en bij elkaar kunnen blijven. Tot nu toe was dat echt een ver-van-mijn-bed-show, want hoe weet je nou hoe iemand is off-line. Wat bleek? Er zat werkelijk waar geen verschil tussen hoe mensen online zich gedragen en off-line zijn.
We zagen elkaar en gingen door waar we online gebleven waren. Natuurlijk wisten we niet precies hoeveel kinderen een ander had en waar ze precies woonden, maar we delen al wel ruim een jaar en misschien wel 2, lief en leed met elkaar. Misschien was het daardoor wel dat we onszelf waren. Omdat we online ook onszelf zijn. Vaak deel je op Facebook en andere social media alleen positieve geluiden. In onze geheime groep delen we ook onze andere gevoelens. Je angsten, je zorgen. En omdat we allemaal geëmigreerd zijn, vinden we een stuk herkenbaarheid. Onze doortastende en nuchtere Hollandse roots is iets dat ons bindt, overal in de wereld.
Dus zagen we elkaar afgelopen weekend in Berlijn. We kletsten, ze huilden (ik ben niet zo’n jankerd), we knuffelden, we dronken, we lachten en we genoten keihard. Online contacten veranderden in offline vriendschappen. Echt… Het was veel te kort. Wanneer gaan we weer meiden?
En om je nou een idee te geven hoe het nou was… Zo
Altijd leuk je verhalen te lezen ?