Afgelopen weekend gingen we weer voor twee dagen naar Nederland. Een rit van minimaal 8 uur, zonder stops en zonder files. Mensen verklaren ons vaak voor gek, want wat doe je jezelf aan? En dat voor maar 2 dagen?
Soms kun je gewoon niet anders. Eva zit inmiddels op school en de schoolvakanties zijn niet op dezelfde momenten als in Nederland. Daarbij willen we ook niet álle leuke momenten moeten missen.
Afgelopen zomer ging Floris’ nichtje trouwen en in eerste instantie zou Floris alleen gaan. De buurvrouw vroeg me waarom ik niet mee ging.
“Je kunt het toch altijd proberen. Als het niet gaat, dan weet je dat.”
Natuurlijk had ze gelijk, maar wat een gekkenwerk! We hebben lang getwijfeld of we het wel zouden doen, maar besloten het erop te wagen. Eva kwam om 12 uur uit school op vrijdag en we reden direct weg. Om 12 uur ‘s nachts kwamen we bij mijn ouders aan. Zaterdagochtend deed ik snel de boodschappen en in de middag hadden we de bruiloft. De kinderen gingen mee tot aan het avondeten en lagen daarom weer redelijk op tijd in bed. Zondagochtend om 10 uur vertrokken we weer. Dat was 1 dag Nederland en we genoten.
Het ging prima! En daarom deden we het de afgelopen week gewoon nog een keer!
Do’s (en wat dont’s) voor zo’n gek weekend!
De eerste keer vond ik het wel onwijs spannend hoor. Zouden mijn kinderen dit trekken? Afgelopen weekend was ik een stuk relaxter, hoewel in mijn achterhoofd natuurlijk wel de gezondheid van Liza en het slechtste scenario steeds opdoemde. Maar eenmaal in de auto kon ik alles achter me laten.
Omdat onze kinderen echt heel makkelijk zijn in de auto, is er geen stress in de auto. We zijn voorbereid, we hebben lekker eten en drinken in de auto en alles om de rit zo aangenaam mogelijk te maken. Kinderen kijken naar buiten en luisteren naar de muziek die zij mooi vinden. Dat betekent ook dat wij naar Frozen, de Gebroeders Ko en Mega Mindy luisteren. Maar dat vinden we prima. In de auto hebben ze naast zich in een kratje voldoende boekjes, knuffels en speelgoed. Vooral zo’n magnetisch tekenbord is een uitkomst! Natuurlijk hebben we een iPad mee, maar vaak gebruiken we deze niet of maar een uurtje.
Even in Nederland en dus kan je ook even aanspraak maken op opa en oma. Zij willen met alle liefde even oppassen. Zodat je ook, al is het maar een uurtje, echt even kunt relaxen. Vergis je niet: de kinderen kan ik hier amper kwijt. Het is ook niet nodig, maar even ze achterlaten bij de mensen waar ze zich veilig en vertrouwd voelen is heerlijk. Mijn ouders zorgden zelfs vrijdag de hele dag voor Liza, zodat zij even goed bij kon komen (en beter kon worden) en wij even een beetje rust hadden… (mag ik dat zeggen?)
Vrienden en familie bezoeken. Het is natuurlijk maar kort. Erg kort. Je moet in zo’n korte tijd even goed beslissen waar je wel tijd voor hebt en waar je geen tijd voor hebt (en helaas voor wie). Het afgelopen weekend stond in teken van Sinterklaas en we moesten natuurlijk ook ons huis in Pernis even bekijken. Altijd wel handig, want het staat nog steeds te koop. In het voorjaar moet zeker de buitenboel geschilderd worden en de tuin even ontdaan worden van oerwoud! Hopelijk is het tegen die tijd al verkocht 😉
De terugweg deden we in het daglicht. Dat is wel wat anders dan in het donker. De kinderen zijn dan meer wakker. Je moet ze dan iets meer entertainen. Liza was iets sneller kribbig, maar uiteindelijk hoefde we voor haar maar twee keer te stoppen. Zo stopten we iedere drie uur en dat is best lekker.
Het lastigste is de dag erna. Ritmes zijn toch een dingetje. Sinterklaasavond was heel gezellig, maar het beste is om de ritmes zoveel mogelijk aan te houden. Dat betekent gewoon rond 8 uur weer naar huis en om 9 uur in bed. Dat ging niet helemaal volgens planning, het is ook veel te gezellig zo met elkaar, maar daar plukten we maandag wel de wrange vruchten van. Jammer! Maar ook dat hebben we er graag voor over.
Extra voordeel: Ik heb in de 18 uur dat we in het weekend in de auto hebben gezeten, bijna 2 boeken uitgelezen! Na een pittige week met Liza, kwam ik zelfs redelijk ontspannen thuis.
Wanneer gaan we weer?
Leuk! Toen wij pas in zwitserland woonden,zei mijn vader op vrijdagavond af en toe heel spontaan:”Zullen we naar Nederland gaan?” – en dat deden we dan ook regelmatig. Vrijdagavond heen, zondagmiddag terug, maandag naar school.
Een lang paas- of pinksterweekend voelde dan meteen als vakantie!
Ellen
Wat leuk! Ook om te horen hoe anderen dat doen. Wij hebben dan (nog) geen kinderen, maar wonen wel aan de andere kant van de wereld. Naar Nederland betekent minimaal 14 uur onderweg + mega jetlag. Toch gaat het zeker wel gebeuren dat we een keer voor een kleine week gaan. Is voor jullie de trein niet ook een optie?
Trein is zeker wel een optie, alleen hebben we dan geen auto tot onze beschikking en we willen niet afhankelijk zijn. Ook is de trein gewoon veel duurder! 14 uur onderweg is echt lang inderdaad, maar dan heb je ook wel eventjes iets langer om bij te trekken. Het is natuurijk afzien, maar ‘je krijgt er zoveel voor terug’ 🙂