Zoo Zürich

Ik ben echt een dierentuinliefhebber. In Nederland had ik altijd een abonnement op Diergaarde Blijdorp. Samen met Eva en later ook met Liza, alleen, als gezin en natuurlijk met vriendinnen. Wat een mooie dagen hebben we toch in de dierentuin beleeft. Fijne herinneringen zijn dat! In de twee jaar dat wij in Zwitserland zijn we regelmatig in wildparken geweest, een paar keer in een dierentuin hier in de buurt en natuurlijk hebben we wat kinderboerderijen bezocht. Alleen heb ik in die twee jaar geen olifant gezien. Dat kan natuurlijk niet! Want als je al jaren zowat iedere maand een olifant (of meer) hebt gezien, dan wil, nee moet je, natuurlijk ook in Zwitserland een keer een olifant gaan bekijken. Dus toog ik met mijn twee meisjes naar de Zoo in Zürich voor een dag vol olifanten en meer dieren!

Zürich is van ons vandaan nog zo’n ongeveer 1,5 uur rijden. Best een eind, maar ook wel gewoon goed te doen. Floris had geen zin om mee te gaan (echt zo jammer), daarom ging ik maar alleen. Ik had me er tenslotte zo op verheugd en het de meiden al verteld die stonden te stuiteren. Vooraf bekeek ik de website van de dierentuin en daaruit bleek dat je maar maximaal 6 uur aaneengesloten op ene parkeerplek mag staan. Daarna moet je of bij betalen of naar huis. Wel een beetje een tegenvaller aangezien ik met de kinderen natuurlijk niet op de dag nog even naar de parkeerplaats loop om geld bij te gooien. Na navraag bleek al gauw dat 6 uur wel voldoende was, daar ging ik dan maar vanuit…

Wij als dierentuinliefhebbers zijn al gauw een tijd zoet ergens, dus het was wel een beetje op hoop van zegen. Ook vroeg ik direct wat handig was met Liza. Liza is 2,5 en een goede loper. De buggy neem ik al ruim een jaar nergens mee naar toe, maar een draagzak en rugzak is ook niet echt een goede combinatie en in de dierentuin kan je niet van die handige karretjes huren. Ik besloot het er toch op te gaan wagen en geen buggy of draagzak mee te nemen. Mijn meisje moest alles gaan lopen!

[box type=”download”] Zurich Zoo Openingstijden
Maart tot oktober
Zoo: 9–18 Uhr – Masoala Regenwald: 10–18 Uhr
November tot februari
Zoo: 9–17 Uhr – Masoala Regenwald: 10–17 Uhr
Kosten
Volwassenen (vanaf 25 jaar)CHF 26.–
Jeugdigen (16–24 Jahre) CHF 19.–
Kinderen(6–15 Jahre) CHF 13.–
Kinderen onder de 6 jaar gratis
[/box]

Masala Regenwald

De Zoo in Zurich is best groot en zoals ik heb kunnen zien breiden ze steeds meer uit. We begonnen de dag in het regenwoud. Hier gingen we met het treintje naar toe. Zo konden we gelijk een beetje zien hoe de dierentuin was opgebouwd en wat ons die dag te doen stond. Het treintje was nog best prijzig, per persoon moest ik 2 frank betalen. Ik vroeg nog of ik voor dat bedrag ook nog teruggebracht werd. Helaas!

Eenmaal in het regenwoud duurde het uren voordat ik wat foto’s met mijn camera kon maken. Er stonden wel brillenwarmblazers (is dat een woord?), maar de meiden konden niet wachten en stonden al binnen. Wat een mooi groot regenwoud, de dieren zitten hier niet achter een hekwerk of achter netten. De dieren vliegen rond, wandelen voor je voeten, hangen aan takken en bewegen zich waar jij bent. Zo kon ik Eva en Liza goed laten zien hoe kameleons met hun ogen keken en waarom ze zo goed van kleur konden veranderen. Het maakte allemaal diepe diepe indruk. De rode vogeltjes, de andere hagedissen, de grote Galapagos schildpadden (die in Zoo Zurich voor nageslacht zorgen) en Eva spotte zelfs een Lemur! We hadden wel veel langer kunnen genieten van het regenwoud, maar we wilden ook de rest zien…

Lunchen bij de flamingo’s en slapen bij de apen

Het was inmiddels al 12 uur toen we weer in het dierenpark waren. We aten dan onze boterhammen op bij de flamingo’s. Nog helemaal bezweet van het Regenwoud en met het oog op het zonnetje, trokken we dan ook onze jassen uit en veranderden de tassen zo dat iedereen de eigen jas in de tas had. De dames hadden ook ieder een rugzak mee. Eva had het drinken bij zich en in het rugzakje van Liza zaten eigenlijk luiers en reservekleren. Je kan natuurlijk niet weten in een dierentuin. Vanaf de flamingo’s liepen we via heel wat andere dieren als zigzaggend naar boven richting apen. Bij de apen waren we zo een uur zoet. Er is natuurlijk ook niks leukers om spelende dieren te zien en dat doen ze daar zeker. Behalve de gorilla’s. Die deden allemaal een middagslaap en dat vonden de baby’s en peuters van een kinderopvang ook een prima idee. De kinderen lagen voor dat verblijf ook allemaal te slapen! Was mooi om te zien.

Seksuele voorlichting bij de olifanten

Na de apen, de sneeuwluipaarden en de leeuwen, liepen we richting het grote verblijf van de olifanten. Het olifantengedeelte is net als het regenwoud aan de andere kant van de dierentuin. Ik had dit gedeelte dus beter kunnen combineren met het regenwoud, maar dat is dan een tip aan jullie!

Je ziet goed dat dit deel van de Zoo een nieuw deel is. Het is mooi aangelegd, ruim voor de dieren en geen hek te zien. Zo zie je goed waar de dierentuin in de toekomst naar toe wilt. Grote ruime verblijven dat er fijn uitziet voor de dieren en voor de bezoekers. De olifanten hebben een fijn buitenverblijf en echt een ontzettend mooi binnenverblijf. Wat ik vooral leuk vind is dat bij de binnenverblijven van die enorme relaxstoelen staan die je een mooi zicht geven op wat de dieren aan het doen zijn. Let daar maar eens op als je er ook bent.

Eva legde ik uit dat de olifantenstier vaak apart staat van het vrouwtje, maar dat dat blijkbaar vandaag niet zo was want die ruimte was leeg. Dat klopte ook, want we zagen twee grote olifanten en een klein olifantje speels met elkaar lopen en uitdagen. De liefde hing in de lucht en toen de grote stier bovenop het vrouwtje dook moest ik wel wat uitleggen. Mijn uitleg volstond, de meiden weten nu nog dat ze een baby aan het maken waren! Over 18 tot 22 maanden weten we of het is gelukt 😉

Samen met de meiden op stap?

Dat ging prima. Liza heeft de hele tijd zonder zeuren gelopen. Ik ben echt zo trots op haar! Geen gezeur en ze bleef zo goed bij me!! Wat kan dat meisje goed luisteren. Ik kan makkelijk haar alleen een dag meenemen. Eva daarentegen was wel een beetje een drama. Ze klom overal op, trok vaak haar eigen plan en luisterde niet zo goed als haar zus. Toppunt was wel dat ze aan het einde van de dag met een ijsje zo’n stampij maakte, dat ik er wel wat kon doen. Uiteindelijk kon ze geen ijsje kiezen en heeft ze een uur lang geschreeuwd om een ijsje dat ze niet mocht. Laten we wel wezen, een ijsje van 4,50 is gewoon te duur! We kregen zelfs publiek van 5 kindjes. Echt. Wat was ik pissig op haar. En dan die lieve mama’s met peutertjes die zeggen ‘ik ken het’, tja. Ik ken dit gedrag al 6 jaar… Nou ja. Ook dat hebben we overleefd en we zijn weer een wijze les wijzer. Geen ijsjes meer volgende keer!