Verbijstering alom als ik vertel dat we in de vakantie in 22 uur naar huis zijn gereden vanaf Alicante. Eerlijk gezegd was dat niet de bedoeling, de rit zou oorspronkelijk maar 16 uur duren. Al klinkt en ís 16 uur nog steeds erg lang. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor ons. Maar hoe doen we dit dan? Hoe zorgen we ervoor dat de meiden zich vermaken in de auto, geen ruzie maken en nog belangrijker; niet zeuren over hoe lang het allemaal nog duurt.
Makkelijke kinderen
Laten we voorop stellen dat we makkelijke kinderen hebben. Dat hebben we eigenlijk altijd al wel gehad. Zodra Liza uit de maxi cosi was en naar buiten kon kijken, konden we op ons gemak kilometers rijden. Toen ze nog in de maxi cosi zat, konden we maximaal 1,5 uur rijden per keer. Ook niet slecht, maar dan duurt de rit wat langer.
Hoe krijg je van die makkelijke kinderen? Ik denk dat het bij ons vooral komt omdat we van jongs af aan de kinderen in de auto weinig aandacht hebben gegeven. Als je aan het rijden bent, moet je je op de weg concentreren en laat ik ook maar zeggen; ik ben niet het type dat in de auto tegen een baby gaat kletsen over die mooie wolk buiten. Natuurlijk kletsen we wel in de auto, maar nog steeds staat bovenaan dat iedereen zichzelf in de auto moet vermaken.
Hoe vermaken de kinderen zich dan?
Voordat we een lange reis maken, vullen de meiden een kleine doos met speelgoed. Dat is hun vakantiedoos met speelgoed en spulletjes van thuis. Zij weten dat ze zelf verantwoordelijk voor deze doos zijn en als ze iets missen, dan kan ik daar niks aan doen. Ik check wel of ze wat poppetjes bij zich hebben, want daar kunnen ze tot nu toe altijd fijn mee spelen. Wat er verder in de doos zit, is iedere keer verschillend. De ene keer nemen ze heel veel boekjes mee, de andere keer heel veel playmobil of juist alles door elkaar zoals deze keer met playmobil, spelletjes, kleurboekjes, boekjes en andere poppetjes. Uiteraard wordt de knuffel niet vergeten en heb ik de telefoons met muziek in de tas.
Televisie kijken in de auto?
We proberen het gebruik van de telefoon of iPad zolang mogelijk uit te stellen, maar in principe zijn we er tijdens zo’n lange reis ook niet heel moeilijk in. Inmiddels zijn er twee iPhones over in ons huishouden en hebben we deze voor de meiden geïnstalleerd. Ze hebben er muziek opgezet, wat speelapps en van Apple TV films gedownload. Nou heeft Eva dit keer steeds De club van Sinterklaas gekeken en Liza wel 3x Casper en Emma, maar het verveelde ze blijkbaar niet!
Zorgen dat het leuk is en leuk blijft
Natuurlijk kijken we goed naar hoe het met de meiden gaat. Wanneer ze onrustig worden, dan stoppen we en gaan ze even spelen en bewegen. We zorgen er ook voor dat het leuk is en leuk blijft. Zo had ik voor dit keer bijvoorbeeld naast andere lekker spulletjes ook een keer een Twix meegenomen. Dat eten ze nooit en daar genieten ze dan ook echt van. We zorgen er gewoon voor dat ze tevreden zijn. Dat het soms saai is, dat klopt. Het is voor ons allemaal saai.
En dan ineens hoor je keihard uit de speakers: I’m a Barbie girl, in a Barbie world… en dan hoor je de meiden heel hard mee blèren “Life in plastic, it’s fantastic..”
Comments