Uitgeteld hang ik op het moment van schrijven op de bank. Mijn hoofd galmt nog na van vanmiddag. Wat was het een groot (Jokie)feest. De twintig graden was natuurlijk al een cadeau op zich! De kinderen en wij konden namelijk alles buiten doen en vieren. Overal in de tuin speelden kinderen en als dat zonder ruzie gaat, dan ben ik relaxed en blij. Ze zaten op de trampoline, op de nieuwe schommel, de glijbaan, de zandbak. Dan haalden ze weer wat te drinken, dan vulden ze hun bekers weer met chips. Ondertussen zat ik ook gewoon lekker op mijn kont en genoot.
Lekker ongedwongen!
Waarom zou ik me beter voordoen dan ik ben? Daar ben ik mee gestopt. Ik ben wie ik ben. Na 2,5 jaar moeten ze me onderhand wel kennen. Ik ben meer van het type zoete inval en zolang je gezellig bent en niks sloopt, dan staat ook voor jou de deur open. Ook ben ik niet zo’n type dat rondgaat met drinken na het eerste drankje. Ik had ook geen worst, komkommer of kaas klaargemaakt. We hadden een heerlijke Jokietaart, die zoals altijd door mijn vader werd gebakken en door mama is afgemaakt. En de cake die ik altijd maak (want die is zo makkelijk en gaat nooit fout!).
Het was een feestje met superleuke cadeautjes, een stralende Liza en een pinata! Ruim 4 minuten ging Liza los met de stok, uiteindelijk heb ik de pinata wat open gesneden zodat het wat makkelijker zou gaan. Het boeide haar allemaal niet en toen ze de pinata openhad, was ze echt trots!
Kortom, we hebben genoten!
Comments