Nu de kerstdagen voorbij zijn en het nieuwe jaar voor de deur is het tijd om terug te blikken. Ik deed het al eerder in de vorm van ‘mijn moment’ en na zo’n jaar als dit jaar, vond ik het wel weer leuk om opnieuw te kijken naar wat dit jaar heeft gebracht.
2020 was niet het makkelijkste jaar voor mijn omgeving. Er gingen heel veel mensen scheiden, er waren heel veel mensen bang, onzeker en ongerust en nog steeds. Voor het eerst gingen er landen op slot. Voor het eerst zagen we lege schappen in de supermarkt. Kreeg hamsteren echt een betekenis. Voor het eerst bedacht ik me dat we blij zijn dat we in een westers land leven. Dat we in een crisis beschermd worden. Maar ook was voor het eerst dat we niet naar Nederland konden als we dat wilden en familie niet naar ons. We weten hoe het is om ons leven via FaceTime te delen, wij doen het tenslotte al 6 jaar en eigenlijk al veel langer. Wij weten ook hoe het is om kerst met ons eigen gezin te vieren en hoe we dit invullen. Voor ons veranderde er wat dat betreft qua gevoel niet wezenlijk iets. Toch is het anders. En toch hebben we ons er allemaal kranig doorheen geslagen. Niemand had kunnen bedenken dat we eind 2020 een mondkapje dragen bij het boodschappen doen. Weet je nog hoe bijzonder we Michael Jackson altijd vonden of mensen in Azie.
Onze nieuwe realiteit, bracht niet alleen kommer en kwel. Ik deel vandaag mijn drie mooiste momenten van 2020 en nodig je uit om dit ook te doen.
Op nummer 1 staat natuurlijk de geboorte van Bram
De komst van Bram was mijn moment van 2019. Onze grote verrassing kwam na een supersnelle geboorte, gezond en wel eind januari op de wereld. Hij kwam in een warm bad. Mijn kraamtijd was fantastisch, omdat de meiden vakantie hadden, hebben we rustig kunnen cocoonen. Bram bleek een vreselijk makkelijke baby te zijn. Na twee meiden die niet veel sliepen, kreeg ik er nu eentje die al snel doorsliep en zonder al te veel moeite en drama groot wordt. Over een maand is hij alweer 1, zo snel gaat de tijd!
Op nummer 2 staan de momenten samen
Vanaf Liza’s verjaardag half maart zaten we allemaal thuis. Bram was net 7 weken oud, de tijd dat mijn leven weer ging beginnen. Nou ja dat was het plan. Gelukkig hadden de meiden de eerste twee weken weinig huiswerk en daarna 3 weken vakantie. We waren dus met elkaar. De kinderen konden wel met kinderen in de straat spelen, maar voor ons volwassenen was alles op afstand. Wat ik erg fijn vond was dat de kinderen niet naar sport moesten. Geen gehaast met eten, geen gedoe met bram. Boodschappen deed ik 1x in de week, Floris werkte maar halve dagen. De post kon het aantal pakketjes niet aan, dus deed ik ook vrij weinig online bestellingen. Dat was goed voor de portemonnee! Het leven werd makkelijker. Vooral in de tijd dat ze nog geen huiswerk hadden. Daarna wed het pittiger. Liza was nog een kleuter en maakte haar dingetjes voor de hele week. Eva had veel huiswerk en daar hadden we wel moeite mee om het af te krijgen. Maar ook daar hebben we van geleerd. Met een tweede lockdown pakken we dat heel anders aan! Ik weet dat wij heel goed met elkaar onder 1 dak kunnen leven. Ook als dat 10 weken achter elkaar is, maar de lockdown bevestigde dat.
Op nummer 3 staat onze vakantie naar Nederland
We hebben het geluk gehad dat we in de herfstvakantie nog twee weken naar Nederland konden, ook al moesten we daarna 10 dagen in quarantaine. Gelukkig duurt onze herfstvakantie altijd 3 weken! Het was in Nederland fijn. Ik heb bij lange na niet zoveel gedaan en ondernomen als gepland, maar het was goed. We hebben vooral genoten van familie en dat was me heel veel waard. We hebben in Nederland geen afstand genomen van familie, dat vonden we niet nodig omdat we in Zwitserland een week niemand hebben gezien. In Nederland zijn we lekker naar de Efteling geweest, hebben we natuurlijk iedereen die wilde Bram kunnen laten zien – want dat is er met de lockdown ook niet van gekomen. Ik ging nog naar Guus en we aten natuurlijk sushi (want dat is hier niet te betalen!).
Nog meer moois in 2020 op Instagram
Er zijn nog veel meer mooie momenten en ik wou zeggen dat je al die momenten in mijn weekoverzicht hebt kunnen terugzien, maar daar ben ik mee gestopt. Na al die jaren vrijwel wekelijks mijn leven delen met de rest van de wereld, was ik er ineens klaar mee. Niet met het delen van mijn leven, want dat doe ik nog steeds via Instagram. Maar het uitzoeken van de foto’s, de herinneringen erbij schrijven, uploaden, blog maken. Ik was er iedere vrijdagavond mee kwijt. Nu mogen de meiden op vrijdagavond opblijven en wil ik die tijd graag met hen genieten!
Comments