Afgelopen weekend was het eindelijk tijd, tijd om eens een echte appeltaart te bakken. Ik zat er al zo ontzettend lang tegenaan te hikken, want een appeltaart. Dat is toch voor echte bakwonders? Een appeltaart, daar doe je toch uuuuuren over? Een appeltaart, dat is toch echt ontzettend moeilijk?
Goede voorbereiding
Voordat je gaat beginnen aan een appeltaart moet je je dus goed voorbereiden. Ik koos voor een basis appeltaart recept met niet te veel moeilijke ingrediënten. Het recept van 24kitchen.nl had niet teveel lastige ingrediënten – alleen custardpoeder – en zag er redelijk te doen uit.
De BESTE voorbereiding
Oke, de ingrediënten zijn natuurlijk belangrijk. Maar bijna nog belangrijker is het feit hoe je alles bij elkaar mengt. Ik heb nooit bij mijn moeder meegekeken. Ik heb nooit opgelet bij anderen. Ik kocht gewoon de appeltaart bij de Albert Heijn. Net zo makkelijk. Dus deeg maken? Deeg bewaren? Hoe klein moeten die appelpartjes? Hoe is de volgorde? En daar was het 14 minuten durende filmpje van Rudolph van Veen! De beste voorbereiding? Dat is gewoon afkijken van de meester!
De appeltaart
En daar ging ik hoor. Deeg maken, wat was dat eigenlijk makkelijk. Ik had wel een te kleine kom gepakt, zodat alles over het aanrecht ging. Beginnersfoutje Uiteindelijk had ik dus hetzelfde soort deeg als Rudolph, dat moest goed zijn! Ingepakt in de koelkast en op naar de appeltjes. Dat viel nog wel een klein beetje tegen. Maar gemotiveerd door Rudolph maakte ik hele fijne kleine schijfjes (die je daarna bij elkaar moet persen in de taart). Na een half uur was ik klaar met de appels en het vermengen van suiker en kaneel. In plaats van Custardpoeder kon je gelukkig ook maizena door de appels heen mengen. Dat zorgt ervoor dat het gedeelte bij de appels niet zo nat van het vocht wordt. Handig!
Dan zijn we nu bij het gedeelte met foto’s aangekomen! Want, zelfs met mijn goede voorbereiding, had ik één ding niet. Een deegroller. Onze deegroller is ooit ingepikt door Eva en in de kleidoos beland, daarna kapot gegaan en nooit meer vervangen. Ik bakte immers nooit. Floris zei: dat valt toch wel op te lossen? Nou inderdaad!
Eenmaal een soort van grote lap, ging het natuurlijk helemaal mis met het van het aanrecht halen. Volgende keer wat meer bloem en dan is dat ook opgelost. Ik deed die lap deeg in de vorm, drukte en perste er wat meer deeg bij en was tevreden. Daarna drukte ik mijn appelmengsel erin en ‘vlocht’ ik het andere deeg eroverheen. Oké, vlechten, dat dan weer niet, ik legde ze gewoon over elkaar.
Na het mengsel van ei en een scheutje koffiemelk (ik had geen room) over het deeg, ging het de oven in. Wat was ik trots! Een echte appeltaart en het werk viel best mee en het bakken was gewoon echt niet moeilijk! Gewoon echt niet!
Dankzij Rudolph, zonder zijn uitgebreide filmpje had ik natuurlijk dit nooit gered. En het resultaat?
ONWIJS LEKKER EN EEN TROTSE DAME!
Oh lekker! Zal het filmpje ook eens kijken! Misschien ook een leuk idee om een recept van een Zwitserse lekkernij te delen 🙂
Goed idee Benella! Ik ga er eens over nadenken!
Hij ziet er goed uit! En inderdaad echt als een klassieke appeltaart.
Die zijn toch het lekkerste!