“Ich bin Eva” – Kennismaken op de kleuterschool

Gisteren was het dan ein-de-lijk zo ver. Eva en al haar vriendjes en vriendinnetjes werden verwacht op de kleuterschool! De afgelopen maanden heeft ze hier zo ontzettend naar uitgekeken. Een juffrouw – die vast en zeker Heidi heet – en dan naar school en leren lezen, schrijven en zingen. Het kan haar niet snel genoeg gaan. Gisteren maakten we, ja ik mocht ook mee, kennis met de juffen van de kleuterschool.

De kleuterschool, niet te verwarren met ‘school’ – want dan begrijpen de Zwitsers je niet – staat naast de ‘school’ en start met alle nieuwe leerlingen die in het jaar ervoor 4 zijn geworden en de kindjes die dit jaar zijn begonnen. Geen instroom dus. Dit jaar heeft de kleuterschool 1 klas, maar omdat er veel kinderen het afgelopen jaar 4 zijn geworden (wel 13!) zijn er voor het nieuwe schooljaar twee klassen gemaakt. KLASSEN VAN 14 LEERLINGEN!! In de rupsen/vlinder-groep (groep 1/2) zitten alle kinderen die onderaan de berg wonen, dan kunnen ze altijd met elkaar meelopen en in de andere groep, de kinderen die op de berg wonen. Goed geregeld dus.

Spannend!

Eva was gewoon helemaal hyper dat ze eindelijk naar school zou gaan. Ik moest haar mooie kleren aantrekken, mocht haar haren doen en kreeg de ene na de andere knuffel. ‘Ik ga naar de school toe, ik ga naar de school toe!’ was het de hele middag. Ik werd er gewoon helemaal vrolijk van! En natuurlijk waren we allebei een beetje gespannen. Want joh, een Zwitserse school. Wat zou ons te wachten staan?

De paden op!

We liepen met alle kindjes die bij ons in de buurt wonen naar boven. Ze waren allemaal gespannen, echt van die bekkies zo lief! De school staat zo’n kilometer de berg op. Op zich best te doen, maar het is en blijft de berg oplopen. De kinderen maakten elkaar dol en ik heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. Ook al vond Eva het wel erg zwaar… (Waarom denk je dat we zo vaak de hort op gaan?)

Kennismaken met de kleuterschool

We waren lekker op tijd, zo konden de kinderen het speelveld nog verkennen en een beetje samenspelen. Daarna werden we door twee juffen naar binnengehaald. De kindjes gaven de juffen netjes een hand en zeiden hun naam. Eva had ik vooraf al geinstrueerd dat dat van haar verwacht werd en ze dat ook moest doen. Ze vond het maar wat leuk om te zeggen ‘Ich bin Eva’! Daarna moesten ze hun naambordje zoeken en hun schoenen uittrekken. Op de welkomstbrief stond dat ze ‘geschlossene finken’ mee moest nemen, maar ik had nog geen ‘sloffen’ voor haar gekocht. Eerlijk is eerlijk, wilde ook wel weten wat voor sloffen ze dan aan moest! hahaha. Toch bijzonder he, sloffen aan op school.

Liedjes zingen etc
Eenmaal in de kring trok Eva gelijk aan een juf. Ze had een tekening gemaakt en gaf deze. De juffrouw zei dat ze de tekening in de klas ging ophangen zodat Eva die kon zien als ze naar school kwam. Zo lief! Het kleine meisje kon niet trotser kijken.

De juffen vertelden samen met de grotere kleuters wat ze allemaal gingen doen op school en er werden liedjes gezongen, verhaaltjes verteld. Gewoon zoals het in een kleuterklas hoort te gaan. Eva deed lekker mee met alles en vond het fantastisch om haar hand in de lucht te steken, waarvoor? Geen idee mam! Haha. Soms zag ik haar ook wel wegdromen omdat de taal dan te snel ging, of misschien het uitzicht te mooi was 🙂

Na 2 uur was het weer voorbij. Ze hadden gespeeld, gezongen, gedronken en geplast en weten nu wat ze over 2 maanden te wachten staat. En wij ook! Het was een hele leuke gezellige en toch wel erg aandoenlijke middag.

Voor wie graag wilt zien hoe het eraan toe ging tijdens de liedjes, dan nodig ik je uit om onderstaande filmpjes te bekijken. Het zijn er in totaal vier!

En de taal?

Ik maakte me natuurlijk wel een klein beetje zorgen om de taal en of Eva het allemaal wel zou begrijpen. Maar zoals ik het nu zie, gaat ze amper problemen krijgen. Misschien meer met de kindjes omdat het soms te snel gaat voor haar en ze meteen in de verdediging schiet, maar qua openheid en meedoen zeker niet. Ik denk dat ik me als moeder van een heel verlegen kindje me meer zorgen zou maken. Natuurlijk vroeg ik de juf ook nog of ze het zag zitten en ze vertelde dat dat wel goed zou komen en ze extra ondersteuning zou krijgen. SUPER! We hebben nog twee maanden te gaan voordat ze gaat, in die twee maanden gaat ze weer een hoop leren. Ik heb er alle vertrouwen in. Meer dan dat zelfs!