Waterpokken en nu?

Je hebt het al in het weekoverzicht kunnen lezen, vorige week had Liza de waterpokken. Yes. Alhoewel ik het niet zo tof vond dat ze nu ziek werd, is het wel weer iets dat je daarna kunt afstrepen en je je geen zorgen meer over hoeft te maken.

Iedereen de waterpokken

De afgelopen twee maanden stond ons dorp in Zwitserland toch wel in het teken van dit virus. Want zowat ieder kind heeft het in deze maanden gekregen. Van dreumes tot 12 jarige, niemand ontkwam. Het begon bij de kleuters en verspreidde zich daarna razendsnel, zo snel dat ze bij de kleuters de schoolfoto’s hebben moeten verzetten omdat er geen kind ongehavend uit de strijd kwam. Eva had het gelukkig al gehad, het wachten was bij ons dus op Liza.

En dan duurt wachten lang kan ik je zeggen. “Mama, wanneer krijg ík nou eens de waterpokken?” En steeds als ik vertelde dat iemand de waterpokken had of als de juf zei dat er weer een kindje thuis was, vanwege de waterpokken, dan verzuchtte ze. “Iedereen krijgt maar de waterpokken, behalve ik.” Na ruim twee maanden was Liza dan eindelijk aan de beurt. Na maanden van moeilijk gedrag, waarvan we allemaal dachten dat het eraan zat te komen, was het dan eindelijk zover. Op zondag zag ik een blaasje en een plekje in d’r nek. Na controle op d’r rug, wist ik het zeker, dit zijn waterpokken!

Ik had de sms aan vriendinnen nog niet verstuurd of het vriendinnetje van Eva stond al op de stoep met een overlevingspakket aan medicijnen en anti-jeukmiddel. Dan is het dus wel fijn dat Liza zowat de laatste in het rijtje Pokkenkindjes is.

“Nu heb ik ook ein-de-lijk de waterpokken”

Op zondag had ze er geen last van en ook op maandag waren het aantal blaasjes op twee handen te tellen. Ze had geen jeuk, ze ondervond er geen last van en het ging allemaal prima. Voor de zekerheid deden we haar wel dagelijks in een havermoutbad om de last te verminderen. Dinsdag waren er wel wat meer blaasjes, maar met een sinaspril en wat schuim om de jeuk te verminderen, kon ze gewoon naar het afscheid van de Spielgrupe. Alle kinderen hadden daar de waterpokken al gehad, dus voelde me ook niet schuldig. De nacht ging wel minder. Je merkte dat ze koortsig was, heel onrustig sliep en vooral veel raaskalde. Op woensdag kwam haar vriendinnetje spelen en dat ging wel, al was ze daarna echt compleet op. De rest van de warme dag heeft ze daarom tv gekeken. Ze lag – op eigen verzoek – om half zeven in bed en sliep zonder problemen tot donderdagochtend half zeven. Dat merkte ik goed! Ze was op donderdag een stuk gezelliger en heeft niet geklaagd over jeuk. Voor mijn idee was ze er dus gewoon doorheen! Nu nog even uitzingen totdat de blaasjes en korstjes weg zijn en dan is het weer voorbij.

Medicijnen bij waterpokken?

• Ik gaf Liza voor een rustige nacht en bij koorts/verhoging 125 mg Sinaspril, 1 pilletje.
• Daarbij kreeg ze op de – slechts 2 – heftige dagen nog FeniAllerg, dat zijn druppels tegen het jeuken en bijten van de waterpokken.
• We gaven haar havermoutbadjes om de last te verminderen
• We smeerden soms, als ze veel jeuk had, wat schuim van PoxClin, in Nederland heet dat KidsClin
• Ik heb ervoor gekozen om de waterpokken aan de lucht te laten drogen en niet nog een crème erop te smeren.
  • Maar in Zwitserland kiezen vele ervoor om een crème (Tannosynt) te smeren die de waterpokken uitdrogen en de wondjes verzorgen. Daarom liepen alle kindjes hier met witte stippen op hun gezichtjes.

Waar moet je op letten bij de waterpokken

De waterpokken is een onschuldige kinderziekte. In sommige landen kiezen ze ervoor om de kinderen in te laten enten tegen de waterpokken, maar in Nederland en Zwitserland doen ze dat over het algemeen niet. Toen Liza de waterpokken kreeg heb ik eerst een aantal appjes gestuurd; naar de mensen die ik vorige week heb gezien met baby. Naar de mensen van wie ik weet, dat hun kind nog geen waterpokken heeft gehad en naar vriendinnen zodat ze weten dat mijn week er misschien wel een beetje anders uitziet.

De waterpokken moet je in de gaten houden. Ze kunnen namelijk ontsteken. Wanneer dat gebeurt – dan komt er pus uit of wordt enorm – dan kan je het beste betadine erop smeren. Verder moet je natuurlijk de algehele gezondheid van je kind in de gaten houden. Wanneer ze alleen wat griep verschijnselen vertonen is het niet zo erg, maar wanneer het erger wordt of je het niet vertrouwd, dan moet je aan de bel trekken.

Ik kreeg een appje van iemand waarbij haar man nog geen waterpokken heeft gehad, waarin stond “dat hij zich meteen moest laten inenten omdat waterpokken bij volwassenen wel tot de dood zou kunnen leiden.”  Voor volwassenen zijn waterpokken iets heftiger van aard en als je niet fit bent, dan kunnen waterpokken tot longontstekingen leiden en misschien wel dodelijk zijn. Maar alsjeblieft! Laten we nou niet gaan paniek zaaien. Die man is gewoon gezond. Gelukkig voor hem, kan je dus als je misschien al geïnfecteerd bent, je nog laten inenten tegen de waterpokken. Dan heb ik in ieder geval niet zijn eventuele dood op mijn geweten 😉 Overigens ben ik met Liza bewust niet langs mijn oudere en niet fitte buren gegaan, dat doe ik dan weer niet. Stel je voor…