Welkom in het huishouden van Jan Steen

Vandaag neem ik jullie mee naar ons huishouden van Jan Steen..

Je kent ze wel die dagen. Gisteren hadden we zo’n dag. Zo’n dag die al veel te vroeg begon met een klein meisje dat overstuur in haar bedje liep te woelen. In slaap komt ze niet meer en ook bij ons in het bed wordt ze niet veel rustiger. Zoals je dan kunt verwachten staat nummer twee niet veel later ook bij ons op de kamer. Haar grote vriend Koko (ja die aap) is ook mee. Zo stonden voor zes uur 2 meisjes en een aap herrie in ons bed te maken. Zo hard dat ik maar het bed uit ben gegaan zodat F. verder kon tukken. Om zeven uur waren we allemaal een soort van aangekleed en zat de eerste was in de wasmachine. Dat laatste lijkt wat, maar na een week niet wassen en nog overgebleven was van voor de vakantie, is het inmiddels hoogst noodzakelijk. Alle sokken en onderbroeken zijn nagenoeg op en als die op zijn, dan moet je!

Eva was al wat eerder naar boven (wij wonen boven en slapen beneden) gegaan en wanneer ik boven kom zie ik haar onder de tafel zitten. Voor haar neus: de snoeppot waar ik gisteren in los ben gegaan. Haar mond zit vol pepernoten. Fijn. In huis is het niet veel beter. De grijpgrage handjes van Liza komen overal en dus moet ik eerst alle bekers en glazen van de tafel halen. Op het aanrecht ermee, want de vaatwasser zit nog vol. Naast die glazen en bekers, staan ook de pannen van gisteren nog. Klaar om afgewassen te worden. Maar dat doen we niet. Pas als ik wakker ben. Ergens vandaag.

Gisteren hebben we een andere tv-kast neergezet. De kast waar de tv op stond, staat natuurlijk nog pontificaal in de woonkamer (why???). Die schuif ik eerst aan de kant. Na een half uurtje rommelen met de kinderen, is het tijd om de boterhammen klaar te maken. Liza is nog moe en heeft niet veel trek meer na de halve fles die ik haar even daarvoor heb gegeven. Het is zelfs zo erg dat ze d’r hoofd op d’r kinderstoel legt. Naar bed dus. In haar kamer struikel ik over de stofzuiger. Natuurljk is dat rozige koppie gelijk weer wakker. Handig.

Ik neem een wasmand uit haar kamer mee en breng die naar het washok. De natte was gaat in de droger en de Liza’s was in de machine. Dat gaat al goed. Ik eet mijn boterham nog gauw op. De koffie is inmiddels weer koud. Jammer. Eva heeft ondertussen de iPad gevonden en hangt op de bank met haar koptelefoon op. Dat het snoertje daarvan niet in de iPad zit en ik nog mee kan genieten van de ‘Daddy Finger Where are you’ en andere liedjes, is helemaal geen probleem. Ik check mijn mail. Kom erachter dat ik de afgelopen dagen twee keer per dag een blog erop heb gezet en dat dat toch wel goed voor de statistieken is geweest. Voor vandaag staat er echter maar 1 blog ingepland. Moet ik. Of zal ik maar gewoon niet. Ach ja. We zien wel. Een rondje social media volgt. Vandaag is zo’n dag dat niks moet.

Liza wordt een half uur later weer wakker en is gelukkig een stuk gezelliger dan eerder vanochtend. Ik neem haar mee naar de badkamer en daar ontdek dat ik een ranzige plek op haar legging. Mijn god, toch geen poep? Liza gaat op de bank en ik heb alles in de aanslag. Dacht ik. Het was inderdaad poep en het zit op wel meer dan alleen haar legging. Jak! Er liggen boven geen rompers en met alleen een luier aan, rolt ze bijna van de bank. Geeft mij tijd om een romper van beneden te halen. Uit een van de schone wasmanden vis ik een romper en loop weer naar boven. Liza vermaakt zich prima in haar blote lijf en ik laat haar. Op BBC kijk ik voor het eerst The Cube. Best leuk en dus blijf ik hangen terwijl ik geniet van het spelende meisje om me heen en over me heen. Het spekbuikje, de kwabjes en die heerlijke beentjes. Wat is het toch leuk om ze eens zo te zien. Ik vergat bijna foto’s te maken. Gelukkig is mijn mobiel nooit ver!

Ik trek haar de romper aan en zie dat een romper van 0-3 maanden is. Jemig, waarom heb ik die niet allang in de doos van ‘te klein’ gelegd. Soms vind ik mezelf ook echt zo suf. Ik loop weer naar beneden. Het wordt nu wel tijd dat ze kleertjes aan krijgt. Ik vis een romper uit dezelfde wasmand en besluit dan ook de was in de droger te stoppen. Drie maal raden wat voor mooie verrassing ik kreeg van de wasmachine. Juist een luier. Helemaal opgezogen en nog net niet kapot. Toch nog een beetje geluk vandaag. Of er poep in zat? Ik durf het je niet te zeggen. Hij was nu in ieder geval schoon.

In plaats van een romper, heb ik een hemd van Eva mee naar boven genomen. Echt, hoofd, wanneer stop je nou met slapen en ga je weer nadenken? Ik besluit Liza dat hemd maar aan te trekken, een strakke maillot erover heen en niks dat meer zakt ofzo. Ik geef haar een shirtje aan en dan is mevrouw het weer zat. Het jurkje komt later wel (als in: dat jurkje ligt nu nog steeds op de grond voor mijn voeten…).
Vandaag is Liza precies negen maanden oud en ik besluit van haar olijke koppie wat foto’s te maken. Die foto’s moet ik natuurlijk delen op Facebook. Op naar mijn laptop. Voor me ligt het ontbijtgoed nog te wachten. Mmm. Eva heeft haar boterham met pindakaas met hagelslag niet opgegeten. Besluit ik boos te worden? Nee, het ligt daar goed. Ik kijk op de klok. Het is nog geen negen uur.

En tot zover mijn ochtend. Een dag uit mijn leven, wordt vandaag wel een heel lang verhaal. De vaatwasser werd uiteindelijk uitgeruimd en weer ingeruimd. Na die tweede was is er geen nieuwe meer ingegaan. De stofzuiger staat nog steeds in de weg in Liza’s kamer. Ze kreeg uiteindelijk dus geen jurkje aan, maar ik trok een rokje uit haar kast. Ik heb het kastje verplaatst en dat staat nu goed. De doos met karton die ik daardoor heb moeten verplaatsen, staat nog in de woonkamer.   Yup, vandaag was het huishouden van Jan Steen erg in trek bij mij. Wat ik wel deed? Ik maakte foto’s van mijn moppies. We maakten een duplohuis, ik kreeg vissenranja van Eva en ik ging met Liza en Eva naar de huisarts. Daarna zijn we bij de buren blijven hangen, totdat het avond werd. Morgen is er weer een nieuwe dag en hopelijk is die net zo relaxed als vandaag 🙂 En zeg nou zelf: dat opruimen kan toch altijd nog?

Extra toevoeging: We gingen voor Liza naar de huisarts. Ze slaapt de afgelopen week nog slechter dan daarvoor. Dus tijd om actie te ondernemen. Ze blijkt, zoals ik al dacht, een middenoorontsteking te hebben. De arts heeft haar antibiotica gegeven, maar niet voordat hij haar oorsmeer op de streptokokken-bacterie had onderzocht. Hopelijk is dit het zetje wat ze nodig heeft om weer goede nachten te maken. Want goede nachten maken mij buiten een nog lievere moeder (!!), ook een betere huisvrouw.