Wonen in een ander land is niet altijd makkelijk. Je moet je toch schikken naar de normen en waarden, culturen en gebruiken die in dat landen gelden. Die normen en waarden zijn soms best anders en vaak ook zeker niet slechter, want in Nederland zijn die hard achteruit gegaan. De gebruiken daarentegen zijn soms echt heel anders. Ik vertel altijd heel uitgebreid dat we het in Nederland heel anders doen en dat dát ook heus niet slecht is. Maar vaak moet ik er heel hard om lachen. Ik noem ze gekscherend dan: die gekke Zwitsers!
Geen bananen in de pauze
Zo mag ik Eva in Zwitserland geen bananen meegeven naar school. Bananen zijn ten strengste verboden. Dat zijn momenten dat ik denk? Whaaaaat? Doe toch niet zo gek. Wat die gekke Zwitsers ook denken, bananen zijn gezond. Vandaar dat mijn kinderen gewoon bananen krijgen, maar niet mee naar school. Want in zo’n geval heb ik respect voor het nieuwe land.
Alleen naar school
Zo’n gebruik waar ik me dus absoluut niet prettig bij voel, maar waar ik wel in mee moet gaan. De kinderen hier lopen al heel vroeg zelfstandig naar school. Ik heb daar iedere keer weer buikpijn van en ben steeds weer blij als Eva thuis is. Meelopen, elke dag, twee keer omhoog en naar beneden is geen optie. Zelfstandigheid staat hoog in het vaandel in het Zwitserse. Tot een bepaalde hoogte, want mijn buren rijden verder af en aan voor hun kinderen.
Feest? Zet maar tafels en banken neer
Nog zo’n gek gebruik waar ik maar niet aan kan wennen. Op ieder feest of happening staan enorme tafels met banken. Men zit hier. Altijd maar zitten. Ik snap dat serieus echt niet. Met Carnaval, met grote festivals, met voorstellingen, overal lange tafels. Waarom geen tribune? Waarom geen sta-tafels? Waarom niet alleen bankjes? Die gekke Zwitsers ook altijd.
Ouderavond? Rollend naar huis
Oke, dat vond ik nog wel het meest bizarre. In het Zwitserse wordt veel gedronken, maar dat er zelfs na een ouderavond gewoon lekker gepimpeld werd daar ben ik dan weer echt te Hollands voor. Die gekke Zwitsers maken zelfs van een ouderavond een gezellig feestje en ik kan je zeggen; zo zijn ouderavonden ook voor mannen aantrekkelijk.
Poetsen en pünktlichkeit
Ook iets waar ik soms helemaal gek van wordt. Het enorme perfectionisme van die Zwitsers. De huizen zijn opgeruimd, geen rommeltje op de grond. Leuke passende accessoires. De vrouwen zijn de hele dag maar bezig in hun huis. Het zijn net mieren. Afspraak is afspraak en ook iedere afspraak is tot in den treuren voorbereid. Langzamerhand hoop ik ook er een beetje mee besmet te raken, want het is wel fijn als ik niet steeds iets mis of ben vergeten. Natuurlijk besef ik me dat er in Nederland ook genoeg Truus de Mieren rondlopen, maar zo extreem als hier heb ik het niet gezien. Laatst liep ik met een strijkijzer rond in de gymzaal. Buuf had een doek voor de turnvoorstelling gestreken, want daar was ze enorm onrustig over (Truus de mier). Vraagt er iemand aan me; heb je gestreken? Ik antwoord daarop dat ik niet strijk. Voor niemand niet. Je had die gezichten moeten zien. Heerlijk!
Die gekke Hollander vs. die gekke Zwitsers
Hoe ik ook mee probeer te gaan in de cultuur en tradities van Zwitserland, ik hoop toch altijd wel in ieder geval mijn Hollandse nuchterheid te kunnen behouden. Het maakt het namelijk zoveel leuker om er met een nuchtere blik op te kijken! Natuurlijk zijn de Zwitsers hier razend nieuwsgierig naar Nederlandse gebruiken. Die geef ik graag door. Niks leuker eigenlijk om die gekke Zwitsers met oud en nieuw oliebollen te geven en ze te zien smikkelen!
Overigens vind ik ook dat Nederlanders heel veel van van die gekke Zwitsers kunnen leren, maar daarover een andere keer meer!
Gezellig,he. Het lijkt net Nederland veertig jaar geleden. Het was voor mij totaal geen overgang naar Zwitserland, alleen al die drank. In het eerste jaar in Ch. was ik bang aan de drank te raken. Ook op mijn werk kreeg ik rustig om elf uur ,s morgens een liqueurtje aangeboden. Dat gebeurde natuurlijk niet, maar op mijn werk een glas wijn bij de lunch was daar heel normaal. En warm eten tussen de middag, als je daar aan mee deed kon je geen stap meer zetten, dus daar heb ik nooit aan mee kunnen doen. Verder ben je over een paar jaar ook pietje precies en als ik al je verhalen lees, vind je de zwitserse mentaliteit niet zo erg.
Ik vind de mentaliteit en cultuur fantastisch!
Oké, ik moet het vragen: waarom zijn bananen verboden?
Wat leuk zeg om je blog te lezen. Zelf ben ik opgegroeid in Zwitserland en vond al die culturele dingen heel gewoon als kind. Mijn ouders daarentegen verbaasden zich, net als jij, er ook zo over! Grappig. Waar woon je in Zwitserland? En hoe lang al?
Groetjes, Suzanne
Hoi suzanne. Wat leuk. Wij wonen in Eichberg, Sankt Gallen. Woon je nu weer in Nederland?