Deze week is het weekoverzicht een dagje later en dat is allemaal te danken aan mijn nieuwbakken dochter. Ze liet me gisteren niet achter de computer en aangezien het mupske belangrijker is dan een blog, dan maar een dagje later het weekoverzicht publiceren! Dit is het tweede weekoverzicht dat voornamelijk in het teken staat van mijn twee dochters. Veel heb ik afgelopen dagen niet gedaan. Rustig aan opstarten heet dat en dat lukt me prima. Lees maar mee!
Het hoogtepunt van vorige week zaterdag was wel het feit dat ik eindelijk weer eens een keer gekookt had. Even wat anders dan pizza, brood met knakworsten, soep of weet ik wat voor ongezonds. Op zaterdag aten we heerlijk boerenkool met worst!
Zondag maakten Eva en ik ’s ochtends eindelijk de letters voor op het raam. Het stond al een week op mijn lijstje om te doen, maar ik had er niet zoveel zin in. Zondag kreeg ik de geest en knutselden we de vier letters en ook een mooie tekening voor Sanne. Het was namelijk ook laatste dag van onze kraamhulp Sanne. Wat hebben we een toffe kraamweek met haar gehad. Ik heb me nog nooit zo relaxed gevoeld terwijl er iemand in mijn huis rondbanjerde, ze hoefde van mij dan ook niet weg. Maar aan alles komt een eind, we eindigden de zondag dan ook met een fotosessie van Sanne met de meiden.
Maandag was ik dan voor het eerst alleen met de dames. Om half negen hadden ze allebei gegeten en waren ze aangekleed. Ik was zo trots op mezelf! Die ochtend keken Eva en ik natuurlijk naar de aankomst van Obama, wat een operatie. Erg indrukwekkend. ‘s Ochtends gingen we ook voor het eerst naar buiten. Een kwartier. Daarna was ik gaar, kapot en wiebelig. Maar, het begin was er weer!
Ik hou van dit soort plaatjes trouwens 🙂
Dinsdag bracht Floris Eva naar de peuterspeelzaal en haalden we haar samen weer op. Dat was wel weer leuk, even mijn kleine moppie showen! ’s Middags gingen Eva en ik dan echt even samen op pad. Eva nam haar taak als grote zus erg serieus. Lopend met haar kinderwagen met d’r nieuwe pop (‘vlinder’) verkondigde ze tegen iedereen die maar langsliep dat ze een zusje had. Zo leuk! En iedereen reageerde ook zo lief, Eva was in de wolken en ik ook. Overigens was ik eigenlijk de 25e uitgerekend. Ben blij dat het moppie besloot om eerder te komen!
De gehoortest stond voor woensdag op de planning. Met zijn allen naar het consultatiebureau. Nee hier is het voor mij nog nooit een consternatiebureau geweest. Ik ben nog nooit veroordeeld en heb altijd hele eerlijke en open gesprekken met ze. Helaas was er nu niemand om iets aan te vragen, de mevrouw van de gehoortest deed ook alleen de gehoortest. Ze moest er wel hard voor werken, Liza besloot al slapend toch niet echt een reactie te geven op de oortest. Het duurde wel 10 minuten voordat haar eerste oortje goedgekeurd was. Het tweede oortje duurde gelukkig maar 5 minuten.
Woensdag zat Liza niet lekker op d’r flessen. Ze had veel moeite om haar flessen binnen te houden en spuugde veel. Ze hikte ook en had zelfs in haar slaap kokhalsneigingen. Daarbij kreeg ze ook nog een uitbraak van witte spikkels in haar mondje. Donderdagochtend gingen we dus naar de huisarts. Gelukkig bestaat er ook nog iets als twitter. Daar kreeg ik de tip om de flessen weer wat kleiner te maken (waarvoor dank) en dat lijkt nu beter te gaan.
Bij de huisarts konden we even Liza showen. Hij vond trouwens niet dat ze spruw had, maar ik had mijn beslissing al gemaakt. Ik ben direct gestopt met kolven en Liza gelijk helemaal over op de fles. Na het bezoek aan de huisarts vroeg Eva of we nog naar het buurthuis konden. Het is er tegenover en ik gunde Eva ook wel even spelen met haar vriendjes (en ik had wel trek in koffie!). Donderdagmiddag kocht ik eindelijk mijn draagdoekding! Een supercadeau dat we kregen van tante Nel. Liza zit er heerlijk in, ik verwacht dat ik hem veel ga gebruiken het komende jaar!
Vrijdag was helemaal de dag van de cadeaus. Van Elja (creatieve duizendpoot van designbyelja.nl) kreeg ik een schitterend cadeau dat nu nog bij de drukker ligt (binnenkort een uitgebreid verslag), van Joyce (volg haar op joyfromjoyce.nl) een koffertje met Liza’s naam erop (gekocht bij Bep en co) en dan kreeg ik ook nog eeen Hunkemö llercadeaukaart! Soms lijkt het wel of we jarig zijn… Wat weet iedereen ons, maar vooral Liza, toch vreselijk goed te verwennen. Wat een feest zo’n geboorte! En echt, ik waardeer ieder cadeau zo enorm. Zo lief.
Die middag maakten we speciaal voor de verjaardag van oma nog even foto’s van de meiden. Eva wilde maar wat graag op de foto met haar zusje. Lieve Liza had wel een extra slok melk nodig om rustig te blijven liggen.
Tot volgende week! Langzaamaan komen we weer in een nieuw ritme, ik ben benieuwd of dat volgende week in mijn weekoverzicht is terug te zien.
Wat is je blog toch leuk, ik ben een echte fan. Ons postcode 1075CX. De kaart gisteren ontvangen.
Wat zijn de fotos dit keer weer leuk. Groetjes tante Nel
Ik heb jullie postcode aangepast! Vraag me af hoeveel post er dan niet is aangekomen…
Wat een fijne week. Lekker hoor! Lieve fotos!
Die lach onbetaalbaar