Toen ik tijdens de kerstdagen in Nederland was, ging ik samen met zus Mijke gezellig naar de film Collateral Beauty. Nou ja, gezellig. Het gezelschap was gezellig, de film niet echt.
Eerlijk is eerlijk, we hadden niet echt naar de samenvatting gekeken, daarom kwam het nogal rauw op ons dak dat het deels over een overleden kindje van 6 jaar oud ging. Laten Mijke en ik nou allebei een zesjarige hebben… Ons commentaar was dan ook: we hadden beter naar LaLa land kunnen gaan.
Collateral Beauty
Natuurlijk keken we de film af, we zaten er nou toch. Al was het geen film die we zouden uitzoeken als we er over na hadden gedacht, maar met de minuut begon de film ons meer en meer te boeien.
Collateral Beauty in het kort:
Een succesvolle New Yorkse reclameman (Will Smith) raakt door een tragedie diep in de put. Terwijl zijn vrienden zich ernstig zorgen maken om zijn welzijn, probeert hij antwoorden te krijgen vanuit het universum door brieven te schrijven naar Liefde, Tijd en Dood. Pas op het moment dat er onverwacht persoonlijke reacties komen op zijn brieven, begint hij langzaam te begrijpen hoe deze elementen met elkaar verbonden zijn in het leven en ontdekt hij dat er zelfs in tijden van groot verlies ook mooie momenten van betekenis en schoonheid kunnen zijn.
Een film met Will Smith is natuurlijk nooit een slechte film. Will is en blijft nou eenmaal een toffe acteur om naar te kijken, zelfs wanneer hij speelt dat hij diep in de put is geraakt. Daarbij speelt Helen Mirren echt een glansrol en Keira Knightley zorgde wat afwisseling bij mij – ik bleef maar naar mond kijken, waarom doet ze toch zo’n trucje met haar lippen?
Er spelen twee belangrijke dingen in de film. Enerzijds de relatie met de moeder van zijn overleden kindje en aan de andere kant zijn collega’s die hem koste wat het kost uit de put willen trekken. De woorden Love, Time & Death zorgen voor de rode draad. Uiteindelijk blijkt alles mooi met elkaar verbonden te zijn en is de cirkel weer rond.
Collateral Beauty bleek een bijzondere film, die ik voor een luchtig avondje niet had uitgekozen, maar die wel degelijk veel indruk heeft gemaakt.
Ja deze film wil ik heel graag zien al ben ik bang dat het in de bios niet meer gaat lukken..
Ik vond hem ontzettend mooi maar inderdaad ook erg indrukwekkend…hij bleef daen in mijn hoofd zitten….maar wel echt een must see!