IJsbellen blazen. Het lijkt makkelijk, dat is het niet echt. Ik gebruikte de kant-en-klare bellenblaasmix van de Action die ik verstevigde met wat suiker. Van een stuk ijzerdraad maakte ik een grote ring om de bel door te blazen. Je kunt het zo doen, maar je kunt ook een potje bellenblaas gebruiken. Dat is in principe hetzelfde.
Het beste is om dit te proberen als het onder de -4 is, hoe kouder hoe sneller de bellen bevroren zijn. Echter, als het te koud is, bevriest de mix al in de ring dus dat is ook niet heel handig.
Ik probeerde het eerst alleen, zonder pottenkijkers op het balkon. Met de zon die scheen en de koperen ondergrond, ging het redelijk goed. Al klapte de bel wel steeds als hij bijna bevroren was. Daarna hadden de kinderen het gezien en wilden ze zelf ook ijsbellen blazen. We gingen naar buiten en doken de sneeuw in. Ik zag het al helemaal voor me; zo’n ijsbel in de sneeuw. Wat een gaaf gezicht zou dat zijn. Al snel kwam ik erachter dat de bellen kapot klappen op de sneeuw en moest ik mijn idee laten varen. Ik genoot toen maar gewoon van de kinderen die bellen aan het blazen waren en dat de bellen in de lucht heel snel bevroren. Zij vonden het heel bijzonder om te zien. Het klappen van de bel was ook wel erg bijzonder, de bel klapte uiteen in kleine sneeuwvlokjes!
Natuurlijk maakte ik foto’s. Het zou weer eens niet zo zijn!
Wat een super leuk idee
Zo gaaf! Toevallig gisteren een filmpje hierover op Facebook geplaatst. Hier niet koud genoeg, en ineens is dat stiekem jammer
Wat ontzettend gaaf zeg! Ik had er nog nooit van gehoord maar eigenlijk is het het best logisch dat het kan. En de foto’s zijn goed gelukt!