De beste Duitse zinnen van Eva

Vaak wordt mij gevraagd of Eva zich al een beetje verstaanbaar kan maken. Nou ik kan je zeggen dat ik me werkelijk waar verbaas over hoe snel ze alles oppikt. Ze verbetert mij zelfs! Het scheelt natuurlijk dat ze niet bang is om fouten te maken en rustig een half uur in het Nederlands ouwehoert, zonder dat ze doorheeft dat echt niemand haar heeft verstaan. Maar wanneer het gaat om dingen die enorm belangrijk voor haar zijn (eten), dan kan ze zich wel zeker verstaanbaar maken. Gewoon Nederlands en Duits door elkaar husselen en dan verstaat iedereen je wel (dat doe ik tenslotte ook!).

Vorige week maandag kwamen we na een week Nederland weer in thuis en toen ze bij haar buurjongen ging spelen zei ik haar: “Als je hem niet verstaat, dan zeg je: Ich verstande dich nicht.” Eva ging daar gelijk tegenin: “Nee mama, dan moet ik zeggen: Ich verstehe dich nicht. Want dat zegt Andrea (buurvrouw) altijd.” Juist, Eva die mij corrigeert. Gekker moet het niet worden, maar aan de andere kant ook wel heel fijn. Fijn dat ze snapt wat de buuf zegt, dat ze dat ook kan zeggen om iets duidelijk te maken. En dat doet ze op haar lieve schattige manier.

[ezcol_1half]Dit zijn de leukste Duits-Nederlandse zinnetjes die ik van haar vandaag heb gehoord. Zo lief!

• “Lio, schau mal!” Als ze wat wil laten zien aan haar buurjongen.
• “Mama, dat is echt een wonderschöne weihnachtsbaum” Extra noot: eigenlijk moet ze ChristBOOM zeggen, want zo heet dat hier.
• “Komt het Christkind ook bij ons geschenke onder de boom leggen?” Natuurlijk niet, antwoord ik dan. Want Sinterklaas heeft al cadeautjes gebracht en ze hebben de afspraak gemaakt dat ze niet allemaal cadeautjes brengen.
• “Andy (buuf) zullen we nach Hause gaan?” En dat terwijl ik net had gezegd dat we nog even bleven.
• “Mag ik bitte een brödchen om te branden in het vuur?” Dat vroeg ze aan een oma waar we waren, natuurlijk had ik net gezegd dat ze absoluut niet met vuur mocht spelen.

[/ezcol_1half] [ezcol_1half_end][/ezcol_1half_end]

Gisteravond waren we op ‘venster-visite’ (iets met advent en kerst) en stond Eva ineens in het middelpunt van de belangstelling. Ze bleef maar kletsen, in het Nederlands, en de kindjes om haar heen moesten een beetje lachen omdat ze haar niet verstonden. Toen ik ging kijken vroegen ze me of ze Engels aan het praten was. Ik vertelde de kinderen dat Eva Nederlands aan het praten was en dat als ze goed luisterden, ze haar best konden verstaan. Ze deden hun best en na een tijdje vroegen ze me: “Klopt het dat ze een zus heeft? En heet die dan Liza? En heet haar pop Koko?” Het was zo leuk om daarna hun enthousiaste gezichtjes te zien, zo enthousiast dat ze gewoon wel Nederlands verstonden.

Het gaat dus gelukkig over en weer. De kinderen doen hun best om rustig en duidelijk, al dan niet in het Hoog Duits, te praten met Eva. Eva doet haar best om zoveel mogelijk (Zwitser-) Duits te praten. En met elkaar leren we van elkaar. Niet alleen de taal, maar vooral tradities en dagelijkse omgangsvormen en beslommeringen.