Vandaag weer een leuke blog van Mijke, zij ging op jacht naar spinnenwebben. Met dit herfstweer een leuke DIY voor jullie en een superleuke buitenactiviteit voor de kids!
Ik heb het gevoel alsof ik de enige ben die dit vroeger deed: wij zochten een buigzame tak, die we met de uiteinden tegen elkaar bogen. En die beide uiteinden hielden we dan goed vast, maar beter nog was deze vast te maken met een touwtje. En dan gingen we op jacht naar spinnenwebben. We haalden ons frame door die spinnenwebben zodat er een soort plakkerige basis ontstond om bloemen en blaadjes in te leggen. Dan moest je weer door de spinnenwebben, want alleen dan bleef het goed vastzitten en had je een natuurlijk kunstwerk gemaakt.
Mijn zussen keken me aan alsof ze water zagen branden toen ik dit vertelde. Zij hadden het nooit gezien of gedaan. Maar ja, zij waren dan ook jonger dan ik. Ik was rond de 8 jaar oud denk ik. We woonden toen nog in Woubrugge. Eenmaal wonend in Raamsdonksveer kan ik me niet herinneren dat ik dit ooit nog heb gedaan.
In ieder geval leek het me leuk om dit met mijn kinderen te gaan doen. Maar dan zonder het frame van takken. Ik maakte zelf kleine frames van ijzerdraad en versierde deze onderaan met kralen en reepjes stof van een oud t-shirt. Het oog wil toch ook wat.
Met mijn jongste, Karsten, en mijn nichtje Eva ging ik op jacht naar spinnenwebben. Nu wonen we deels midden in de natuur en deel op een bouwplaats, dus dacht ik ze toch echt wel te kunnen vinden. Inderdaad, tussen alle hekken waren spinnenwebben te vinden. Maar ze waren niet echt stevig en het was lastig een heel web er tussenuit te halen. Zeker voor die kleintjes van 3 en 4 jaar oud. Eva was echter fanatiek. Voor haar ging het alleen helemaal niet om een kunstwerk te maken met bloemen ofzo. Nee, mevrouw ging voor het echte werk: veel webben en liefst ook met spin!
Op zich was mijn missie dus niet geslaagd. Maar de kinderen hadden daar geen last van. Zij hebben zich een uur leuk bezig gehouden en we hebben een hoop beestjes gezien (en gevangen…). Een paar dagen later deden we het nog eens bij mijn ouders thuis met alle neefjes en nichtjes en toen waren het weer de dames die de langste adem hadden. Dochter Jasmijn heeft een heus kunstwerk gemaakt. Zoals ik dat vroeger ook deed. Met bloemblaadjes en heel veel plakkerig spinnenweb. En het pronkte in de vensterbank tot ik het na 2 weken het te viezig vond worden. Zo tegen de herfst gaan we nog wel eens op pad. Als het echt spinnen-weer is…
Comments