Ik weet nog dat ik het bij Eva onzin vond dat er in weken werd geteld, we tellen tenslotte alles in maanden. Maar als Eva dan wat kon wat wel erg vroeg was, dan riep ik dolgelukkig tegen iedereen die het maar wilde horen: ze is pás … weken! Bij nummer twee is dat anders. In ieder geval voor mij. Ik moet enorm mijn best ervoor doen om te weten hoeveel weken Liza is en om haar mijlpalen te onthouden. Ter vergelijking: Eva kroop op moederdag 2011 en een week later kon ze staan. Haar eerste tandje voelde ik op 2 november en echt los lopen deed ze in het Sinterklaasweekend. Liza kruipt sinds vorige week maandag (toen ik voor Sint bij mijn ouders was) en staat al zo lang dat ik het gewoon niet meer weet. Ik weet wel wanneer het staan is overgegaan naar schuifelen (dat is ongeveer 3 weken geleden geweest), het schuifelen is overgegaan naar stappen (uhh twee weken geleden) en het overstappen kwam eigenlijk vrij snel daarna. Oh wat voel ik me een slechte moeder… ontaard!!
Oké, bij deze ontken ik meteen wat ik hierboven heb geschreven. Want waar mijn telefoon echt wekelijks door leeggetrokken moet worden, zijn het aantal foto’s en filmpjes. Een enorm aantal dat ik heb van een kruipende, stappende, bewegende, tetterende, spugende, lachende, klappende en ondeugende Liza. Het zijn allemaal momenten die ik NOOIT, maar dan ook NOOIT meer wil vergeten. Want ook al is Liza nummer twee, ik ben net zo trots en verliefd op haar als op nummer één. En dat ik dan niet weet hoe oud ze op de week af is, dat vergeeft ze me vast wel. En als ze later wilt weten hoe oud ze op bepaalde mijlpalen was, dan zoek ik dat gewoon via al die honderden filmpjes voor haar of via het aantal blogs dat over haar gaat op. Of misschien doet ze dat tegen die tijd dan zelf ook wel!
Vorige week had Mamakletst op haar blog een artikel over haar kindje dat even lang uit haar buik is, als dat hij in haar buik heeft gezeten. Het herinnerde mij aan het feit dat Liza ook bijna net zolang uit mijn buik is, dan dat ze in mijn buik heeft gezeten. Gelukkig kon ik via de ‘Nutricia voor jou-mail’ terughalen hoeveel weken oud ze is. Vandaag is Liza even lang uit mijn buik, als dat ze in mijn buik heeft gezeten. 38 weken en 5 dagen. Wat een mijlpaal op 12-12!
Het betekent trouwens ook dat het kleine mooie moppie alweer bijna 9 maanden oud is. Jemig…
Als de dag van gisteren… Een kleine trip down memory lane dan maar!
Lees hier hoe de eerste week met Liza 38,5 week geleden verliep
Bijzondere mijlpaal he. Gefeliciteerd Liza 😉
Ah zo leuk! En ik ben nu al de tel kwijt wat weken betreft. Ben er met 16 weken volgens mij mee opgehouden en ben daarna verder gegaan in maanden 😉 Maar ik had in mijn agenda op een verveel momentje tijdens de borstvoeding gezet wanneer Luuk er net zo lang uit zo zijn als dat hij er in heeft gezeten. En toen ik dat neergekrabbelde zinnetje zag staan was ik best verrast hahaha. Was al helemaal vergeten dat ik dat had gedaan.
Lief dat je me noemt!
En jeetje zeg dat ze al zo’n tijd staat en overstapt enzo 🙂 Vlotte dame!
Ik was er blij mee. Met eva destijds ook een blog over geschreven. Wel leuk dat liza ook zo’n verhaal heeft
Ik doe nu dus heel hard mijn best om de mijlpalen en andere babyadministratie (fotoboeken etc) voor de tweede ook op te starten (ze is nu pas een week oud) en hoop het echt bij te gaan houden, maar .. heb er een hard hoofd in als ik andere mama’s van meer kids moet geloven 😉
Mmm… Ik heb ook idd geen opbeurende woorden!
Hoera blauwoogje! Knapperd, mutsenmeisje, lachebekje……kleine zus van grote zus Eva..kleine kleindochter, want Eva is grootdochter en Jasmijn de grote kleindochter……