11 november 2013 – 20 weken echo: “ Wij krijgen een gezonde beeb, die in uiterlijk veel op zijn/haar vader lijkt, rustig is, houdt van lekker slapen en minder enorme pieken en diepe dalen kent dan zijn/haar zus. Een tevreden lief mensenkind. Punt.”
Ik hou van mijn moederinstinct! Bovenstaand stuk tekst schreef ik in mijn ‘zwangerschapsverslag’ van Liza. We hadden net de twintig weken echo gehad en de stress die ik had ‘want wie zegt dat dit kind ook gezond is’ werd vervangen door een soort rust. En laat dit nou precies Liza weergeven. Ik hoor vaak als ik zeg dat Liza echt compleet anders is als Eva, dat dat vast komt omdat het nummer 2 is. Het zal ook vast wel. Ik merk aan mezelf dat ik anders ben, makkelijker ben en niet bang ben als Liza een keertje huilt. Maar Liza is ook echt wel een compleet ander meisje. Inmiddels is ze drie maanden oud en gaat qua ontwikkeling als een speer. Ze volgt in ieder geval ´de boekjes´ wat betreft het (proberen te) draaien, het kraaien, het lachen. Dat er een duidelijk verschil tussen de meiden zit blijkt wel uit een aantal feitjes.
- Liza vindt het speelgoed van Nijntje leuk! Heel leuk zelfs. Jokie en Jet krijgen lang niet zoveel lachjes als Nijntje. Gelukkig hadden we bij Eva alles van Nijntje en dat krijgt nu het leven waar ze bij Eva op gehoopt hadden. Eva boeide al dat speelgoed niet zo en eerlijk gezegd vond ik het zonde dat zij er eigenlijk niks mee deed. De boekjes van Nijntje en de dieren-canvas waren en zijn (gelukkig) nog steeds wel een succes bij Eva.
- Liza slaapt! Misschien had ik Eva ook wat vaker even moeten laten huilen, maar dat kon ik niet. Eva sliep dus niet zonder daar heel veel moeite voor te doen. Daarbij heeft Eva tot 9 maanden geen nacht doorgeslapen en kan ik de ’gebroken’ nachten van Liza afgelopen maand op 1 hand tellen. Ik word nog steeds vaker waker van Eva dan van Liza
- Liza is geen hongerlap. Waar Eva standaard een fles te veel kreeg, krijgt Liza gewoon wat ze mag en af en toe eens wat meer.
- Liza is een spuger, dat was Eva niet. Dagelijks verschillende setjes kleding en doeken die drijfnat zijn van de spuug. Vergeet je een keer de NutriTon, dan is het feest!
- Liza is sterk en motorisch verder. Dat Liza veel kracht had bleek de eerste dagen al. Waar we Eva konden inbakeren in een doek, lukte dat bij Liza nog geen twee seconden. Nog steeds is ze heel sterk . Als je haar onderin de box neerlegt, dan ligt ze binnen no-time bovenin.
- Liza is rustig, lief en kalm (vind ik, anderen zeggen ook weleens dat ze ‘vast best pittig’ is). Eva was druk en vol van karakter (en nog steeds)
- Liza knauwt vaker aan een speen. Niet mijn ding, maar ach… Ik wen er wel aan. Ik hoop dat ze heel snel haar vingertjes pakt. Het begin is er, nu nog even handigheid erin krijgen
- En het grootste verschil: Eva had haar. Heel veel donker haar! Maar ook bruin/groene ogen en die van Liza zijn schitterend blauw – verschil moet er wezen.
En hoewel ze veel verschillen van elkaar, kan je ook goed zien dat het zusjes zijn. Op vakantie had ik een foto van Liza gemaakt en daar zat mijn haar voor. Deze foto heb ik helaas gewist, maar in de preview dacht ik dat ik Eva als baby zag. Ze lijken dus wel op elkaar, ze hebben alleen een andere huidskleur en haarkleur (Liza lijkt blond te worden). Ze volgen ook dezelfde lijn bij het consultatiebureau, met allebei een kleiner hoofdje ( en ik beloof dat ik deze keer niet bang zal zijn dat de hersenen niet groeien). Maar het allerleukste én het allerbelangrijkste: ze houden allebei van heel veel lachen!
Wat een voorrecht om van deze twee prachtmeiden te kunnen genieten!
Daar wordt je toxh blij van zo’n gezellig blog!
Thanks!