Van laat op stap en een dikke kater tot een familieavond met sjoelen en redelijk op tijd op bed.
Had je vroeger alle vrijheid zonder kinderen om je Oud en Nieuw te vieren zoals jij dat wilde. Lekker op stap, biertjes, wijntjes, cocktails en champagne drinken totdat je erbij neervalt en de volgende uitslapen en ontbijten met een oliebol om 12 uur. Dat is verleden tijd als er kinderen in je leven zijn. In ieder geval, niet meer in mijn leven.
Het ritme van je kinderen is, als ze jong zijn, heilig. Je kinderen melden zich om de normale tijd de volgende dag en dan is het handig dat je wakker wordt en dat je kater niet al te groot is. En dat maakte voor mij Oud en Nieuw de eerste jaren met een kind eigenlijk helemaal niet zo leuk. Je bent alleen maar bezig of je kind slaapt of niet en mijn kinderen sliepen amper die eerste jaren. Totdat ik me erbij neer had gelegd en gewoon van de meiden genoot en dat blijkt het beste te zijn. Als je in slaap valt dan maak ik je wakker en anders blijf je lekker wakker. Eva is sinds haar vijfde iedere keer wakker gebleven en Liza heeft volgens mij alleen haar eerste jaar geslapen š
Waren we de jaren voordat Eva er was (op 1 stom jaar na), na vieren thuis. Sinds Eva er is, zijn we burgerlijke tutten geworden en vieren we Oud en Nieuw meer behouden en zijn we op tijd thuis / als we niet thuis zijn.
Vind ik dat erg?
Ja en nee. Het liefste vier ik ergens een fijn feestje, daar ben ik heel eerlijk in. Maar Oud en Nieuw vier ik nog altijd veel liever met mijn meiden. Het komt niet in mij op om op stap te gaan en hen thuis te laten, laat staan dat ik hier in Zwitserland Ć¼berhaupt iemand meekrijg naar een Oud en Nieuw-feestje – als die er al zijn. Dus dat fijne feestje dat vieren we klein en gezellig met vrienden en kinderen. De laatste jaren steeds met andere mensen, andere gewoontes en andere dingen. Want Oud en Nieuw alleen met het gezin vieren, dat is echt niet iets waar ik heel happy van wordt.
Totdat ik afgelopen Oudjaarsdag nog niet fit genoeg bleek om Oud en Nieuw ergens anders te vieren. Een beslissing die me heel erg zwaar viel. Echt. Maar ik kon hem wel nemen, omdat het beter was. En dus vierde ik met Floris en Eva en Liza thuis Oud en Nieuw en het onmogelijke was toch mogelijk: ik vond het heel gezellig eigenlijk. We keken televisie, snoepten wat en gingen sjoelen. De avond vloog voorbij. De meiden waren niet moe te krijgen en daardoor supergezellig en ik vond het fijn! Heel fijn.
Het was eigenlijk voor dit jaar precies goed. Die winterbarbecue die gepland stond, die doen we vast nog een keertje over. Om 12 uur ging ook bij ons vuurwerk de lucht in, proosten we met de buurtjes op het nieuwe jaar en we lagen met zijn allen om kwart voor 2 in bed. Prima!
Comments