Natuurlijk ken ik alle voors en tegens over samen slapen. Maar daar gaat het vandaag niet om. Want ik snap gewoon niet hoe sommige ouders gewoon iedere nacht in 1 bed kunnen liggen met kinderen die woelen en draaien. Die trappen, aan neuzen trekken of bovenop je gaan liggen. Kinderen die draaien zodat zij met hun benen boven liggen en uiteindelijk met gezicht naar beneden of misschien wel overdwars. Lekker zo’n teen in je neus!
Hebben de mensen die samen met hun baby’s, peuters of kleuters in één bed liggen nou nooit een kind met zo’n fijne luierkont op hun hoofd liggen? Of een peuter die ondanks de zindelijkheid toch het hele bed, inclusief papa en mama, onderplast? Hoe komen deze ouders in vredesnaam aan voldoende slaap?
Zijn deze ouders niet bang dat hun kind uiteindelijk een keer uit bed rolt? Of uit bed klautert terwijl je eindelijk in een diepe slaap bent? Of hun vingers in stopcontacten steken omdat er een lampje in het verlengsnoer zo mooi brandt? Of, of, of… Of staan deze ouders iedere nacht, maar dan ook iedere nacht in waakstand? Eén beweging van de kleine en je bent wakker?
En last but not least, de belangrijkste vraag: hoe raak je in vredesnaam zwanger van een tweede (derde, vierde, vijfde) kindje?
Onderstaand filmpje (via Storyofthislife.com) geeft precies weer hoe dat samen slapen bij ons in zijn werk gaat! Want ja, natuurlijk liggen de dames hier ook weleens bij ons in bed. Wij juichen het echter om bovenstaande redenen niet toe 🙂
Voel jij je aangesproken om mijn vragen te beantwoorden? Of slaap jij om deze redenen ook nooit met je kind in een bed?
Het zijn allemaal goede redenen waar ik me idd wel in kan vinden waarom zoonlief niet hier in bed slaapt, maar belangrijkste reden hier is dat hij helemaal niet WIL slapen als hij bij ons in bed ligt.
We hebben het wel een paar keer geprobeerd als hij zich niet lekker voelde etc, maar hij wil alleen maar spelen als hij bij ons ligt. Hij gaat dan ook, na een uurtje spelen, weer terug naar z’n eigen bedje.
Aan de ene kant wel jammer, aan de andere kant kunnen wij zo wel beter slapen haha.
Ik had de kinderen bij me in bed toen ze nog klein waren. Het zorgde bij mij juist voor een goede nachtrust. Ik gaf ze half slapend de borst en werd ‘s ochtends uitgerust weer wakker.
Hier slapen we sinds kort na bijna 9 jaar alleen in ons bed en de kinderen in hun eigen bed. We hebben een paar Lucky nights gehad anders waren nr 2 en 3 er nooit geweest. De oudste heeft er erg veel moeite mee om alleen te slapen. We hebben werkelijk van alles geprobeerd en beloofd maar geen succes tot nu dan☺. Dit Slaap – drama van de kinderen heeft wel 2x bijna geleid tot echtscheiding. Nu gaat het eindelijk goed en genieten we van iedere minuut dat we zonder kinderen in bed liggen. ?