We hebben allemaal ons eigen verhaal. We hebben allemaal zo onze eigen motivatie. Maar 1 ding is zeker, we hebben elkaar gevonden in het hardlopen en gaan mét elkaar de Bodensee Frauenlauf in Bregenz lopen. In deze Frauenlauf serie leer je ons allemaal kennen! Marina, mijn vriendin in het verre canada, doet ook mee. Al rent zij haar kilometers in Canada!
Ook ik loop hard met internationale vriendinnen!!
Sinds een dikke 4 jaar loop ik hard. Eerst op de loopband bij de sportschool nadat ik enorm afgevallen ben. Maar een buurvrouw haalde me over om samen bij een loopgroep te gaan hardlopen en na oh yes, dat was leuk!!! Ik trainde lekker en kon na een paar maanden de 10 km non stop hardlopen, wouw, wat voelde ik me stoer en wat was ik trots!! Ik kwam van zover, had zo ontzettend lang niet kunnen sporten door het ontzettende overgewicht dat ik had… Ik wist mijn snelheid op te bouwen tot ik die 10 km binnen het uur kon hardlopen. In de hardloopwereld uiteraard geen hoogstandje maar woei, wat was ik trots!!!!! Ik liep met veel plezier 2x de 1⁄4 marathon in Rotterdam, 2x de Ladiesrun in Rotterdam en 2x de Lenteloop in Poortugaal. Zo gaaf, ik genoot!!!
Van het vlakke Nederland, naar het heuvelachtige Vancouver
Toen verhuisde ik, inmiddels ruim 2 jaar geleden, met mijn gezin naar Vancouver, Canada. Zodra ik de jetlag wat te boven was trok ik mijn hardloop kloffie weer aan en verkende ik al hardlopend de buurt. Waar ik eigenlijk nooit aan gedacht had, was dat het hier zo aan de voet van de Rocky Mountains behoorlijk heuvelachtig is… Maar ik vond het ook wel een uitdaging dus hupsakiedee, trainingsschema voor de halve marathon op mijn telefoon gezet en gaan! Dat ging best lang goed tot mijn heup ineens zei doe het lekker zelf maar. En toen dat weer beter leek te gaan zei mijn knie hetzelfde. Hmmm…. Gevalletje van overtraining en te slappe spieren in billen, heupen en buik. Juist. Op naar de sportschool, waar ik echt een broertje dood aan heb, om de spieren te trainen en jawel, de pijn ging weg en het hardlopen ging beter! Sportschool zei ik weer gedag, want het ging beter maar dat was niet slim. Tot 10 km hardlopen gaat best oke, al is het bij lange na niet meer zo snel als in NL, maar langere afstanden geven weer klachten dus als ik die halve marathon will open zal ik toch echt weer aan de spierversterkende oefeningen moeten!
Een paar maanden terug ontdekte ik via een groep met Nederlandse mama’s over de hele wereld de groep met Nederlandse mama’s over de hele wereld die hardlopen. Ha, mij op het lijf geschreven want ik heb mijn hart echt wel verloren aan het hardlopen. Zo leuk om elkaar te stimuleren, te becomplimenteren, toe te juichen, tips uit te wisselen en zo nodig op te beuren. Laatst had ik een georganiseerde run waarbij wat plaatselijke vriendinnen het af lieten weten door omstandigheden. Ik baalde enorm, want zo’n georganiseerde run vind ik eigenlijk alleen maar leuk als ik hem met vriendinnen loop. Maar de groep hardlopende mama’s liep virtueel met me mee en samen kwamen we juichend over de finish! Wat een geweldige ervaring, wat ontzettend leuk en niet zo eenzaam als ik dacht.
Helaas kan ik niet mee rennen in Bregenz en ja, dat vind ik echt jammer want ik had die geweldige vrouwen echt heel graag in het echt willen ontmoeten. Maar een ticket plus verblijfskosten kost zoveel en dat hebben we helaas nu even niet over… Mar wie weet, we hopen komend jaar toch echt naar NL te komen en ik hoop dan toch echt met wat mama’s die dan ook in NL zijn te kunnen rennen of in ieder geval op zijn minst een bak thee of koffie met elkaar te drinken.
Ik hoop van ganser harte dat we nog lang blijven hardlopen met zijn allen en dat de groep zo super bijft als ie nu is. Nooit gedacht dat meiden die ik nog nooit in het echt gezien heb zo vertrouwd kunnen voelen dat je zoveel met ze kunt delen. Echt helemaal top!!!!
Comments