Soms moet je de stoute schoenen aantrekken en gewoon iets doen. Geen beren op de weg zien, maar zien waar het schip strand. Dat deden wij het afgelopen weekend.
We hadden een uitnodiging voor de bruiloft van een vriendin (ook nichtje van F) en de hele familie van ver zou komen. Ik besloot om met de kinderen thuis te blijven. Met Eva die haar eerste schoolweek achter de rug zou hebben, was het gewoonweg niet verstandig om te gaan. Dat vond ik in ieder geval tot vorige week dinsdag. De buurvrouw zette mij op andere gedachten en vond eigenlijk dat ik wel moest gaan. “Je kunt het toch altijd proberen? Dan weet je in ieder geval hoe het gaat en óf het gaat.” Ik twijfelde wel, maar ze had gelijk. Waarom gingen we niet met zijn vieren?
On the road
En zo togen we afgelopen vrijdag na Eva’s schooldag (die duurde tot 12 uur), richting Nederland. Een file van twee uur, drie wat langere stops en in totaal twaalf uur later stonden we bij mijn ouders op de stoep. Wat bitterballen en frikandellen verder, lagen we rond half twee allemaal in bed.
Liza lag bij mij in een eenpersoonsbedje waar ze het om 6:45 uur wel weer had gezien. Prima. Zo had ik in ieder geval nog iets aan de ochtend! Om 9 uur vertrokken Floris en ik dan ook samen naar de stad. Na een bezoekje aan de Action voor mij en aan de kapper voor Floris later, gingen we snel weer naar m’n ouders huis. Waar mijn zussen met de kinderen al op ons stonden te wachten, wat gezellig! Alsof we vorige week nog daar waren. Hoe relaxed kan het zijn. Mijn oudste zus deed nog even snel m’n haar voor de bruiloft en we maakten natuurlijk nog foto’s.
On 13:00 uur stonden wij, inclusief kinderen en m’n moeder, klaar om naar de bruiloft te gaan. Het was een bruiloft als in een sprookje op het Landgoed Luchtenburg in Ulvenhout, met de taart en het diner verzorgd door Heerlijk Hecht. Beide een aanrader! Omdat mijn moeder de kinderen na de taart weer meenam, was de rest van de avond heerlijk ontspannen voor ons.
Ritme is het belangrijkste
Eva en Liza konden bij mijn ouders genieten van de onverdeelde aandacht en lagen op tijd op bed zodat ze de terugreis goed zouden volhouden. Zoveel mogelijk ritme houden, dat was ons plan. Maandag moet Eva natuurlijk weer fris op school verschijnen. Dat plan werkte! Wij hebben een heerlijke dag gehad, de kinderen hebben genoten en ik geloof mijn ouders ook.
Om tien uur zondagochtend vertrokken we weer naar huis. Een bliksembezoek. Flits en daar waren we weer thuis. Uiteraard zijn we gezegend met kinderen die extreem goed tegen lange autoruiten kunnen. Een krat met knuffels, boekjes en ander speelgoed. Een goedgevulde sd-kaart met kindermuziek voor de saaie momenten en de iPad achter de hand. Zo komen we de uren in de auto wel door!
Zo reden wij in drie dagen ruim 1600 kilometer. We hebben er in totaal 22 uur over gedaan en waren 32 hele uren in Nederland (waar we ongeveer 14 uur van geslapen hebben). Het belangrijkste: we waren bij de bruiloft! Daarbij hebben we genoten we van het weerzien met mijn familie en was het heel fijn om vooral weer eens met bijna de hele familie van Floris’ kant te zijn. Met een nichtje die in Engeland woont en een tante en (schoon)moeder in Spanje, komt dat niet zo vaak voor!
En natuurlijk de foto’s. Voor het eerst had ik niet met Canon meegenomen, maar mijn nieuwe iPhone 6.
Het was zooo gezellig. Tijd is omgevlogen , maar het genieten was drie dubbel, dus maakt tijd niet uit! Knuffelen, kroelen, heerlijk! Weer samen..
Dat ziet er echt uit als een onwijs leuk weekend! Heerlijk met die vrolijke meiden op pad 🙂
Goed gezien Guusje!
Geweldig, goed hoor dat je dit gewoon gedaan hebt! Mooie foto’s trouwens, weer.
Ben ook wel heel blij dat we zijn gegaan. Zo was het voor ons allemaal een leuk weekend! Foto’s komen uit de nieuwe iphone. Niet verkeerd inderdaad.