Sarah werd van de week 4. Opeens was daar het besef hoe snel alles gaat. 4 jaar geleden was ik al ruim 2 weken over tijd en al een paar dagen in het ziekenhuis. Saartje is geboren met een spoedkeizersnede. Iets waar ik mijzelf weinig meer van herinner. Ik herinner mij wel dat ik haar in mijn armen kreeg, ik kon haar niet zelf vasthouden omdat ik te zeer verdoofd was. Maar wat was dat bijzonder. Dat kleine schepseltje ontmoeten wat 9 maanden en te veel weken en dagen in mijn buik had doorgebracht. Gekke was, ik was meteen moeder. Dat kan iedereen wel tegen je zeggen dat dat zo is, maar dit moet je toch ervaren.
En nu ben ik dat dus al 4 jaar moeder. Niet alleen van Sarah maar ook van Samuel.
Als kind heb ik urenlang moedertje gespeeld. Dan speelde ik eerst dat ik het huis uit ging en dan ging studeren. En uiteindelijk dat ik moeder werd. Wees gerust ik speelde geen bevallinkje al had dat gekund, ik had namelijk een oma die les gaf in pijnloos bevallen.. Heb als kind vele malen bij de cursussen gezeten, dus het had theoretisch gekund dat ik dat ook na had gespeeld. Even terug naar dat spelen. Toen ik uiteindelijk mijn eerste eigen huis kreeg heb ik nog heel lang het gevoel gehad dat ik aan het spelen was als ik door mijn huis liep. Alsof het niet echt was.
Als moeder is dat niet anders. Wanneer ik naar Sarah en Samuel kijk dan voel ik mij soms zelf ook een klein meisje wat opeens moeder is. Ik heb zoveel vragen in of ik het goed doe, en ik leer zoveel van die twee. Het is niet hetzelfde als het gevoel van het huis uit zijn, maar het ligt wel in het verlengde. Mij moeder voelen ging vanzelf, moeder zijn is iets waar ik elke dag aan werk.
Saartje was ziek op de dag dat we haar verjaardag zouden vieren. Goed ziek: oorontsteking. Daardoor konden we het geplande verjaardagsfeest niet laten doorgaan. In plaats daarvan keken wij met zijn vieren een film. Daarin kwam het liedje Happy van Pharell Williams. En opeens was daar het gevoel van geluk: echt geluk omdat wij met zijn vieren, nou ja vijven (inclusief de hond Izzy) een gezin vormen. Ik bedacht mij daar sta ik veel te weinig bij stil. Hoe gelukkig ik mijzelf mag prijzen met ons gezin. Daar ga ik mee aan de slag. Ik weet nog niet in welke vorm, daar ga ik op terug komen!
Beeld: vier jaar via shutterstock
Comments