Een paar weken geleden had ik mijn eerste domper van de zwangerschap te pakken. Mijn bloedsuikerspiegel was nuchter te hoog. En daarmee kreeg ik geen glucosedrankje, maar mocht ik direct door naar de diabetes-deskundige. Dat is een gespecialiseerde arts in Zwitserland, in Nederland word je vaak naar een internist doorgestuurd of handelt de huisarts het af.
Ik ben overigens heel blij dat je zo goed tijdens de zwangerschap in de gaten wordt gehouden. Zwangerschapsdiabetes is niet niks en kan problemen geven bij je kindje. Door jouw hoge glucosewaarde, kan de baby een hoger gewicht krijgen.
Ik wil genieten van deze zwangerschap, hij is al zo kort!
Maar deze mededeling was wel een klap in mijn gezicht, want ik wil helemaal niet ziek zijn. Ik wil niet met alles rekening houden omdat ik zwanger ben. Ik wil genieten van de zwangerschap, want hij is in mijn geval al zo kort. Op zwangerschapsdiabetes zit ik niet te wachten, op langer in het ziekenhuis blijven met de baby ook niet. Ook gaf (en geef) ik mezelf de schuld dat ik de dag ervoor teveel stroopwafels en een hele reep chocola gegeten had. Dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor je bloedsuikerspiegel. Die woensdag had ik daardoor echt een behoorlijke kutdag. Gelukkig kon ik het op donderdag bij de gyneacoloog een plaatsje geven en vertrouwde ik weer op mijn eigen lichaam. Maar ik kreeg wel een doorverwijzing mee naar de arts en moest iedere dag mezelf nuchter prikken. Na een uitleg van de assistent stond ik met een hele tas vol naalden, doekjes en meetspul weer buiten.
Zonder frustratie gaat niks!
Iedere ochtend prikken was in het begin wel een uitdaging en vooral frustrerend omdat mijn bloedsuikerspiegel, zelfs zonder rekening te houden met wat ik at, gewoon prima was. Helaas zaten er wel twee uitschieters bij en dat vond de arts bij wie ik na 1,5 week afspraak had, zorgwekkend. Misschien had hij moeten vragen waarom ik een uitschieter had…
Dagcurve bijhouden bij zwangerschapsdiabetes
Daarom moest ik een week lang de zogeheten dagcurve bijhouden. In mijn geval betekende dat nuchter meten én een uur na iedere maaltijd. Vier keer in totaal. De waardes na de maaltijd mogen niet hoger zijn dan 8.0 mmol/l en nuchter moeten de waardes onder de 5.3 mmol/l blijven.
Er was natuurlijk wel een hoop frustratie die eerste dagen. Zo is dat prikken in je vinger geen ramp, maar er moet natuurlijk wel bloed uitkomen. Het is best wel een precisie werkje om het juist te doen. Op sommige ochtenden had ik wel 10 minuten nodig om een goede waarde te prikken.
Zijn je handen te koud dan komt er geen bloed uit. Ddruk je je vinger verkeerd op het meetstripje dan geeft het een error. Het prikken zelf doet geen pijn, maar na 6 keer prikken voel je het wel een keertje.
Ook kwam ik erachter dat als ik prik na het lopen met de hond, de waarde hoger is dan als ik daarna nog even wacht me prikken of meet voordat ik ga lopen. En ook hoe schoon je handen zijn, heeft allemaal invloed op je waardes. Zo gingen we zondagavond uiteten en aten we spareribs. Natuurlijk met onze handen. Een uur na het eten prikte ik een waarde van 9,6! Ik schrok me dood. Ik had het echt wel hoger verwacht, want de marinade van de spareribs en de frietjes zetten natuurlijk wel aan, maar 9,6 was wat mij betreft te hoog. Ik besloot nog eens goed mijn handen te wassen en de meting daarna was totaal het tegenovergestelde 6.9 mmol/l.
Letten op mijn eten, op zoetigheid en koolhydraten
Inmiddels ben ik nu 3 weken aan het prikken, maar ook op mijn eten aan het letten. Niet extreem moet ik zeggen, maar tussendoortjes laat ik eerder staan en eet veel meer groente en vlees dan pasta en aardappelen. 3 koekjes ‘s avonds in plaats van een hele verpakking, niks bij mijn thee ‘s middags in plaats van lekkere chocolade. Geen vruchtensap, gewoon twee stuks fruit op een dag en niet meer en de koolhydraten beperken tot een inname van 2/3 van wat ik normaal eet. Het is niet leuk, maar zo voorkom ik nu wel dat ik geen insuline moet spuiten. Dat ik niet nog meer moet prikken en mijn dagen er nog meer door worden bepaald. Want dat laatste trek ik gewoon niet.
De diëtist vond mijn eetpatroon prima en ook de arts was redelijk tevreden met de waardes (waarom zijn die mensen nou nooit positief!). Ik mag nu terug naar twee keer per dag prikken en hoef, als de waardes goed blijven, niet terug. Ook in mijn eetpatroon hoeft verder niks verandert te worden. Al met al hoop ik dat dit met een sisser voor mij afloopt en anders zien we dat later wel weer.
Wat is zwangerschapsdiabetes?
1 op de 10 vrouwen krijgt zwangerschapsdiabetes. Als je zwanger bent, maakt je lichaam andere hormonen aan. Die hormonen zorgen ervoor dat het lichaam tijdelijk minder goed reageert op insuline, het hormoon dat de bloedsuiker regelt. Tijdens een normale zwangerschap maakt het lichaam extra insuline aan om de bloedsuiker goed te houden. Maar bij zwangerschapsdiabetes gebeurt dat niet (genoeg). Daardoor blijft er te veel suiker in het bloed zitten. Bron: diabetesfonds
Ik heb met de 2de zwangerschap ook zwangerschapsdiabetes gehad, en ik prikte in de zijkant van de vingertop iets gevoeliger maar wel een betere druppel.