Je kent ze wel, van die dagen dat je alleen maar heen en weer aan het rennen bent. Dat je hoopt dat alles volgens planning verloopt, want anders gaat niks meer zoals het hoort. Natuurlijk gaat er dan van alles mis. Zo’n dag had ik zaterdag, op mijn verjaardag nog wel!
Uitgeslapen!
Het begon al ‘s ochtends vroeg. Liza was al vroeg wakker en zei ik dat ze lekker in haar kamer moest gaan spelen. Blijkbaar ben ik later in een diepe slaap gevallen en heb ik niet gehoord dat Floris Eva en Liza naar boven had gestuurd. Om kwart over acht werd ik wakker. Uitgerust en jarig! Wat een mooi begin. Er waren nog net geen vogeltjes aan het fluiten en ook de zon scheen niet, daarbij had ik mijn rondje hardlopen ook niet kunnen maken, maar hee.. dat hoeft niet altijd.
‘Ik heb confetti gemaakt mama!’
Eenmaal aangekleed ging ik naar boven (wij slapen beneden en wonen boven), alwaar mijn woonkamer bezaaid lag met papieren bolletjes. “Ik heb confetti gemaakt mama” riep Liza enthousiast. Ondertussen stond Eva op de leuning van de bank zelfgemaakte slingers op te hangen. Goedemorgen! Eer ik zelf op gang was, gegeten had en de kinderen de nodige aandacht had gegeven (die hebben dus 2 uur alleen lief gespeeld), was het half tien. Veel te laat. Op mijn planning stond dat ik zo rond half negen richting de supermarkt zou moeten, dan had ik voldoende speling om boodschappen te doen en een cadeautje voor Floris te kopen.
Complete chaos in de supermarkt
Een uur later dan gepland reed ik naar de supermarkt en daar was het een grote chaos. Had iedereen zijn dertiende maand gekregen ofzo? Bij de supermarkt was de koffiemachine die ik wilde hebben het goedkoopste en hij stond gelukkig nog in het schap. Helaas was daar alles mee gezegd, want de medewerkster kon een dichte verpakking met machine erin niet vinden. Of ik maandag terug wilde komen? Nee. Ik wil die machine vandaag. Punt. Nog snel met een waardebon het spel Bunny Hop, of zoals het bij ons heet Lotti Karotti, gehaald voor in de schoen. Toen ben ik gauw naar een ander filiaal gereden. Gelukkig was het daar in de winkel een stuk minder druk, maar ik had helaas veel tijd verloren om ook nog eens apart naar een andere winkel te gaan voor de boodschappen. De machine hadden ze, de gewenste bonen ook en de boodschappen ook.
Maar domme koe dat ik ben. Als het druk is, dan kan ik me niet zo goed concentreren. Dan wil ik het liefste zo snel mogelijk maar weg uit de winkel. Dus toen de vrouw bij de kassa vroeg of ik het koffiezetapparaat apart op een bon wilde, zei ik ja. De harrie. Als je in Oostenrijk koopt, dan krijg je de belasting over je boodschappen terug. Maar dat is pas vanaf 70 euro. Het koffieapparaat was dan wel duur, maar de boodschappen waren maar 50 euro, waardoor ik daar dus geen geld van terug krijg. Ik kan dan zo van mezelf balen… Gelukkig stond er niemand aan de grens, want dat had ik er niet ook nog eens bij kunnen hebben. Ik was namelijk veel te laat.
En ook de middag ging niet volgens plan
Eva ging namelijk schaatsen met de scouting en ik zou de kinderen brengen. Net voordat we zouden gaan, kreeg ik echter een appje dat het schaatsen niet doorging. Eva in tranen, ze had zich zo extreem verheugd erop. Gelukkig had ze uiteindelijk wel een leuke middag in het scoutingshuis. Floris ging samen met Liza een cadeautje kopen voor mijn verjaardag. Hij zei dat hij in een uurtje weer terug zou zijn. Natuurlijk liep het bij hem ook niet volgens plan en dus kon ik Liza niet om 3 uur meenemen naar de verjaardag van haar vriendje. En ik vind het zo lastig als mensen op me moeten wachten. Gelukkig was Eva om half 4 thuis en zijn wij samen gegaan. Floris kwam later met Liza.
Lang kon ik echter niet blijven, om 5 uur werd ik namelijk alweer in de Tunhalle verwacht, wat voor dit weekend was omgedoopt tot restaurant. Omdat de kookclub onze cultuurvereniging heeft geholpen met het dorpsfeest, hielpen wij van de cultuurvereniging hen met hun jaarlijkse ‘metzgete’, waarbij ze van 12 tot 24 eten serveren. Eenmaal daar, kreeg ik wel weer wat rust over me heen. Alles gedaan, alles gelukt.
Totdat ineens iemand op mijn schouder klopte en me drie zoenen gaf.
Gefeliciteerd met je verjaardag!
O, ja… Ik ben vandaag nog jarig!
Ik wil iedereen onwijs bedanken voor al jullie lieve felicitaties! Met mijn verjaardag kwam het zondag nog helemaal goed. Ik kon Floris (die vrijdag jarig was) zijn nieuwe koffieapparaat geven en hij gaf mij mijn cadeau: een schitterende lens voor mijn camera! Ook op maandag vierde ik mijn verjaardag en had ik iets van 14 dames op de koffie met gebak 🙂
1 thought on “O, ja… Ik ben vandaag nog jarig!”