Hoe leuk het allemaal klinkt; een pup is heel hard werken. Het is alsof je weer een baby in huis hebt, dat zich razendsnel ontwikkelt van baby naar dreumes en peuter, met alle fases ertussenin!
Heeft hij al geplast?
De eerste maanden waren we – nou ja, ik – de hele dag bezig met ‘wanneer moet die hond uit.’ ‘Heeft hij al geplast?’ ‘Heeft hij al gepoept?’ Hele dagen zat ik op Jones te letten of hij niet toevallig moest plassen of poepen. En als ik dacht hij weer moest, dan sjouwde ik hem naar beneden. Wat ja, hij mocht in het begin niet van de trap lopen omdat dat niet goed is voor zijn gewrichten.
Dat tillen was allemaal leuk en aardig totdat mijn rechterhand tekenen van overbelasting vertoonde! Een dikke hand, opgezette spieren en pijnlijk als ik iets met die hand moest tillen of zelfs ging sporten. De tijd was gekomen om hem langzaam van de trap af te begeleiden. Nog steeds niet goed voor mijn hand, maar zo kon ik af en toe ook mijn andere hand gebruiken. Inmiddels was Jones ook wel echt zwaar. Twintig kilo dagelijks wel zes keer van de trap tillen is een goede work-out, maar ik heb ons huis weleens vervloekt. Waarom hebben we geen normaal huis, gewoon beneden wonen en boven slapen ipv andersom.
Zindelijk maken duurde even… 6 maanden!
Tot zes maanden deed Jones regelmatig een plas in huis. En oh wee als ik later dan half zeven ‘s ochtends naar boven kwam, dan lag er steevast een plas op me te wachten. Zo’n blaas is moet natuurlijk getraind worden en aangezien we zelf geen voorstander zijn van een bench in huis, is het ergens onze eigen schuld. Honden die slapen in een bench, zulle sneller zindelijk zijn omdat ze hun eigen plek niet willen bevuilen. Als ik geen vooruitgang had gezien, dan had ik een bench aangeschaft hoor. Gelukkig zag ik iedere keer wel iets vooruitgang. Een plas minder in huis, het aangeven dat hij naar buiten wilde, etc. En tja, kinderen zijn nou eenmaal ook niet allemaal even snel zindelijk. Maar ineens… was daar ineens het zindelijk zijn! En nu Jones 7 maanden is kunnen we zelfs wat langer uitslapen en weigert hij mee te gaan voor de laatste plas ‘s avonds.
Spelen met en bijten van een pup
We hebben in het begin een hele grote fout gemaakt door Liza en Jones samen te laten spelen en met elkaar te laten rollebollen. Liza accepteerde zijn gebijt en getrek aan kleren en samen hadden ze de grootste lol. Dat hadden we niet moeten doen, Jones ziet Liza na al die maanden nog steeds als zijn speel- en daardoor ook bijtmaatje. Liza vind dat gehap van zo’n grote hond natuurlijk niet meer zo leuk en Jones begrijpt er geen reet van dat hij het nu niet meer mag.
De volgende keer zou ik het bijten van een pup, want ja hij moet wel spelen, beperken tot alleen bij volwassenen. Inmiddels is het bijten wel een stuk minder, maar rennende kinderen zijn nog steeds reden voor hem om erachteraan te springen en als hij wil spelen is Liza nog steeds degene die voor hem het leukste is!
Tijd voor de volgende fase: Ondeugendheid
Na goed een half jaar is Jones een stuk rustiger, hij heeft zijn plek gevonden. Vindt het heerlijk om mee te mogen wandelen, wil heel graag met andere honden spelen en knuffelen met ons. Hij slaapt inmiddels vaker in zijn mand dan op de bank. Maar hij komt vaak nog wel even lekker met je knuffelen op de bank. Jones is zo’n lieve en leuke hond. Een totaal andere hond dan Mello, voor mij is zo’n minder gecompliceerde hond veel fijner. Waar we heel erg om kunnen lachen is dat hij zo enorm ondeugend is! Jones trekt het liefste knuffels uit de bedden van de kinderen, rent dan weer voorbij met een schoen die hij ergens heeft gevonden, springt dan weer rond met een appel die hij van de boom heeft getrokken en blaft hij niet tegen de kat omdat hij wil spelen, dan is het wel tegen de schildpad.
De kleuterfase: we zaten al bij de dierenarts!
Kortom, de eerste maanden waren zwaar maar zo leuk en nu zijn we klaar voor de volgende fase. De kleuterfase. Het eerste ongelukje zit er al op. We konden gisteren naar de dierenarts omdat hij ergens zijn teennagel aan open had gehaald en die nagel mocht er gelijk onder narcose uitgehaald worden. What’s next?
1 thought on “Wat ben ik blij dat het eerste half jaar voorbij is”