Wanneer je iets wel wilt vertellen, maar je geen droom wilt verpesten. Eva is de laatste tijd helemaal into Michael Jackson. Een icoon uit mijn leven. Een idool van velen. Een fantastische artiest. Een groots danser. En… al het andere. Het liefste vertel ik Eva over zijn leven, hoe excentriek dat was met een eigen aapje en een landgoed dat hij Neverland noemde, waar hij zijn eigen pretpark op had.
Er is zoveel over hem te vertellen en toch. Sinds de documentaire Leaving Neverland verscheen, ben ik terughoudend met praten over Michael Jackson. Aan de ene kant vind ik het zo stom, omdat ik graag het goede in mensen wil zien. Er is vroeger zoveel tegen hem geprocedeerd en toen is hij vrijgesproken. Aan de andere kant – van horen zeggen-, lijkt het allemaal toch niet zo onschuldig te zijn geweest en ik wil niet de moeder zijn die het ‘van de tafel veegt’, alsof het niet is gebeurd.
Daarom mag Eva naar hartenlust Michael Jackson op Youtube kijken, luistert ze zijn muziek en doet op straat en op school zijn dansjes met haar vriendinnetjes. Alles prima. Maar vertellen over Michael Jackson doe ik niet. Ik vind namelijk niet dat ik iets kan zeggen over hem en dan niets zeggen over het misbruik. En van dat laatste hoeft ze voorlopig nog niks te weten.
Comments