Het is en blijft onvoorstelbaar. Die kinderen doen het toch maar. Ze groeien, worden mondiger, worden groter, rijper, veranderen, maken vriendjes, maken ruzie, zeggen sorry en maken nieuwe vriendjes, leren zwemmen, leren rolschaatsen en staan zonder blikken of blozen op een schaatsbaan. Dan heb ik het natuurlijk over Liza. Want men.. het afgelopen jaar zat natuurlijk weer vol grote en kleine mijlpalen.

Op school
De grootste mijlpaal was natuurlijk dat ze na de zomer eindelijk naar de kleuterschool mocht. En als dat nog niet genoeg was, begon ze het weekend daarvoor met het navragen hoe sommige Duitse woorden waren en hoe ze het moest uitspreken. Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en heeft deze dame een heerlijk Zwitsers accent en kletst ze je de oren van je kop in het Duits. Ze doet zo vreselijk goed haar best en dat valt op. Niet dat alles vlekkeloos is hoor of dat we/ze haar zonder problemen verstaan, maar ze voelt zich eindelijk comfortabel in de twee talen en dat merk je.
De juf is vol lof over haar. Tijdens het gesprek dat we met haar hadden was alles positief. Haar instelling is goed, ze is geliefd in de klas, vermijd confrontaties, klikt niet, kan zich weren, straalt, doet actief mee en is een van de zelfstandigste kinderen. Hartstikke leuk, maar het fijnste om te horen was dat ze zich bij de juf meldt als ze iets niet goed begrepen heeft.
Sinds begin februari lopen Eva en Liza samen naar school. De jongste kleuters kunnen om 8:50 beginnen, maar Liza vond het saai thuis en wilde daarom ook vroeg naar school. Dat samen lopen met haar zus gaat gelukkig goed en er zijn heel veel andere kinderen onderweg, dus er is altijd wel iemand om mee te kletsen.

Buitenspelen
Niet alleen met school heeft Liza grote sprongen gemaakt. Ook met buitenspelen is het voor haar een stuk leuker geworden. Inmiddels fietst ze zonder zijwieltjes en skate ze mij eruit op haar inline skates, ze speelt alleen buiten en belt eventueel bij andere kinderen aan of ze ook buiten komen spelen. Samen met haar wandelen gaat altijd zonder problemen. Ze gaat graag mee de hond uitlaten en als we dan per ongeluk een grote ronde maken, dan hoor ik van haar geen gemekker zoals ‘zijn we er al?’

Met haar grote zus
Ik schreef al dat ze met Eva mee naar school loopt, daar zitten ook voor Eva voordelen aan. Als Liza namelijk een bosochtend heeft op school, dan wordt ook Eva naar school gebracht. Verder hebben we 1 regel en dat is: geen ruzie maken op straat. Maar ook thuis doen ze veel samen en wordt er ook echt veel samen gespeeld. Vooral gamen kunnen ze samen als de beste. Onlangs speelden ze samen de Harry Potter game nog uit. Ik vind dat toch zo’n prestatie! De dames zijn echt leuk met elkaar, al zijn er natuurlijk momenten dat ze elkaar in de haren vliegen of dat de een vals speelt en de ander geen zin in d’r zus heeft. Al geloof ik dat dat redelijk normaal is!

Sporten
Met een schoolweg van ongeveer 1,5 kilometer zou je denken dat Liza niet sport, maar niks is minder waar. Op school hebben ze 1x in de 2 weken een sportochtend (de andere week zijn ze in het bos), daarbij doet ze nog mee met Kindergym en sinds kort zit ze op zwemles. Voor Liza meer lessen dat ze went aan het water, maar elke week komt ze trots thuis (ze rijdt met een vriendje mee omdat Eva in die tijd naar huis komt). “Vandaag ben ik met mijn ogen open onder water geweest!”. Zo schattig.
En nu is dat meisje bijna 5. Toch is ze nog steeds zo lekker schattig klein. Ze verovert nog steeds mijn hart met haar snoetje vol ondeugd en liefde. En als ik vraag of ze later kinderen wil, dan zegt ze steevast; ‘Nee, ik blijf voor altijd bij jou wonen!’

Comments