Weekendje weg | Alleen reizen heeft zo zijn voordelen

Het voordeel van alleen reizen werd mij al gauw duidelijk. Ten eerste is het natuurlijk heerlijk als je in je eigen tempo kunt lopen. Ten tweede dat het stil is aan je hoofd, terwijl je hoofd zelf omloopt met informatie die je niet moet vergeten. Bij de douane kwam ik achter het grootste voordeel: geen stress als je door de douane moet.

De douane vind ik altijd spannend. Je legt je hele hebben en houden op een band. Open en bloot liggen daar dan je iPad, telefoon, fotocamera, jas en tassen. Zo voor het grijpen. Ik vind het maar niks en dan moet je je ook nog uitkleden. Laarzen uit, jas uit, sjaal af, geen horloge (shit, die ben ik thuis vergeten). “Nog meer mevrouw?” vroeg ik lief. “Nee, zo is het goed.” zei ze vriendelijk.

Vol vertrouwen liep ik door het poortje, totdat alle sirenes afgingen. Natuurlijk. “Heeft u nog een riem om?” Ik was mijn riem vergeten af te doen. Maar in plaats dat ik mijn riem af mocht doen en nog eens er doorheen mocht lopen, werd ik naar een mevrouw gedirigeerd.

“Oksel omhoog. Mag ik tussen uw broek met de scanner? Kunt u uw voeten omhoog doen? Even voelen onder uw haar en achter uw beha.”

Ik was zo opgelucht. Opgelucht dat ik daar alleen stond, zonder kinderen om me heen die geheid al verder gelopen waren of juist keihard zouden huilen.

“Mevrouw, is deze koffer van u?” Ah, na de controle van mijn lichaam was ik duidelijk nog niet klaar bij de douane. Terwijl er op de rolband drie bakken vol met spullen van mij lagen, was mijn koffer eruit gehaald. Onder mijn ogen werd hij geopend en werd mijn flesje water eruit gehaald. Ondertussen kleedde ik mezelf maar aan en hield angstvallig al mijn andere spullen in de gaten.

Altijd enerverend die drie minuten bij de douane. Blij als ik bij de gate ben!

Coverfoto: douane via shutter stock