Een kort weekoverzicht deze week. Afgelopen dinsdag vertelde ik natuurlijk al over ons heftige weekend in het ziekenhuis met Liza. Dus nu even de rest van de week op het scherm! Vorige week wilde ik graag vertellen hoe Liza ineens de rust had gevonden. Ze was die week precies 1 maand oud en ze sliep lekker wat uren aan elkaar. Liza dronk haar flessen goed en snel leeg en, belangrijker, ze sliep ook overdag op haar gemak. We zaten dus in een ritme. Na het ziekenhuisbezoek bleek het net opgedane ritme weer weg en waren we weer terug bij af.
Dinsdag dus. Op dinsdag gaat Eva normaal naar de peuterspeelzaal, maar na dat gekke weekend besloten we haar thuis te houden. Even weer acclimatiseren. We hebben dinsdag niet veel gedaan. Lekker tv gekeken en geknuffeld met Liza. Het meisje had het zwaar en ik was blij dat Floris had besloten om thuis te werken. Gelukkig kon er nog wel gelachen worden en dat was natuurlijk helemaal super! 
Woensdagochtend moest ik voor de laatste controle naar de verloskundige. Naast dat mijn bloeddruk gecontroleerd werd (die was weer netjes) en de bevalling werd nabesproken, wilde ik natuurlijk heel graag Liza showen. Liza was alleen moe en sliep de hele ochtend. Het gaf ons (Eva was met me mee) wel weer de tijd om gelijk te shoppen! Die middag zaten Eva’s vriendjes in de speeltuin en daar waren wij dan ook weer te vinden. Altijd leuk!
Op donderdag besloot ik m’n huis op te ruimen. Ik word gek van de zooi en met twee kleine herriemakers om me heen, vliegt die bende me nog meer aan! Een volle vuilniszak met oud kapot speelgoed en administratiezooi en 3 dozen vol speelgoed dat naar zolder mocht later, kon ik weer een beetje door de bende heen kijken. Ondertussen was Liza nog steeds behoorlijk prikkelbaar, en dus hing ze de hele dag zo’n beetje in de draagdoek. Wat een uitkomst! Donderdagmiddag kwam Eva’s vriendje Percy hier spelen en de buuf koffie drinken. Wat zijn die twee toch leuk samen!
Vrijdagochtend wilde ik veel doen. Wilde, want met een gillende Liza kwam ik niet ver. Cinababy was de uitkomst, het prikkelbare is er een beetje af nu. Wat had ze last van haar buikje. Die middag sliep Liza als een roosje op de bank en rommelden Eva en wat aan in de tuin. We zochten slakken voor de schildpadden en trokken de bergen onkruid uit de tuin. Ik heb zin om de hele tuin weer lekker op orde brengen, dus dat gaan we volgende week hopelijk doen! 
Op naar een nieuwe week, een week waarin we het ritme hopelijk weer terugvinden en de eerste week van de vakantie! Ik heb er weer zin in!
wat een dotje!