Morgen gaat Jones voor het eerst een paar dagen logeren. En ik kan je vertellen dat ik dat best spannend vind. Net als met kinderen eigenlijk. Want stel je nou eens voor dat hij zich niet gedraagt? Stel je voor dat het een te grote opgave blijkt om voor hem te zorgen? Stel je voor dat hij wat sloopt of dat hij mensen bang maakt en nog iets: stel je nou voor dat hij ons mist? Ik zei toch; net alsof je kind uit logeren gaat.
Zorgen die nergens op slaan. Hij is tien maanden, maar is een superlieve hond. Hij snapt de regeltjes snel genoeg. Natuurlijk is hij speels, natuurlijk heeft hij aandacht nodig. Maar waar hij naar toe gaat, weet ze dat echt wel. Ik denk dat hij het enorm naar zijn zin gaat hebben. Ik geef hem dan met liefde een paar dagen af, maar toch wel met een beetje een zwaar hart.
Komende dagen gaan we in Nederland genieten van ons gezin en onze familie. We vieren alvast Sinterklaas met surprises en gaan naar het sinterklaaskasteel. We kopen de supermarkt leeg, halen wat Sinterklaascadeautjes op, gaan lunchen met mijn tante. Kortom, we hebben een druk weekend voor de boeg, maar ik kijk er enorm naar uit! En Jones gaat zich ook vermaken bij Femke, daar ben ik van overtuigd!
Comments