Ontdek het Walderlebnisraum Gais

Zwitserland staat bekend om zijn prachtige natuur en de vele bergen, maar wie mij al langer volgt weet ook dat barbecuen op deze prachtige plekken heel normaal is. Afgelopen vrijdag gingen we dan ook als echte Zwitsers gewapend met een aansteker en worst een middag op pad. We haalden Eva op van school en reden door naar Altstätten om met de trein naar Walderlebnisraum Gais te gaan. 

Daar kochten we een kaartje voor de zahnradbahn richting Gais. Het treintje gaat 1 keer per uur, dus we moesten nog wel even wachten. Zus Sanne had een stok kaarten mee en leerde Eva gelijk pesten. De drie kwartier waren zo voorbij.

 

Appenzellerbahnen Altstätten – Gais

Met het treintje gingen we van Altstätten de berg op richting Gais. Na nog geen tien minuten stopten we bij de halte Rietli. Een stuk hoger dan ons vertrekpunt en onderweg zagen we dan ook roofvogels op ooghoogte samen met koeien en schapen en varkens. De rit alleen al is al een lust voor het oog en een mooie belevenis.

 

Walderlebnisraum Gais

We gingen naar het Walderlebnisraum Gais, een belevenisplek midden in het bos. Hier heb je een hele grote overdekte ruimte met veel eettafels, een grote natuurspeeltuin en een enorme grillplek. Ideaal, want er is voor iedereen wat wils. Na een kwartier lopen zit je midden in de natuur. Hoe gaaf is dat!

 

We besloten gelijk het vuur te gaan maken, al was dat makkelijker gedacht dan gedaan. Op veel grillplekken in Zwitserland staat er droog hout, maar om dat droge hout aan te krijgen was nog wel een probleem. Broer Thomas is gelukkig een volhouder en hij moest en zou dat vuur aankrijgen. Uiteindelijk met vereende krachten en heel veel droog gras, hadden een vuur. Normaal hangt er boven een grillplek een rooster, dat was er niet. Sanne besloot om de worstjes dan maar te spiezen aan een tak. Hoe fantastisch is dat!

 

Nadat we de worstjes gegeten hadden, konden de kinderen nog even lekker hun gang gaan. Sil wilde heel graag zelf nog een vuur maken, Eva wilde over het blote voeten pad, Liza wilde voetballen met Juul. Het kon allemaal.

Na een heerlijke middag besloten we om via een andere weg, weer terug te gaan naar het treinstation Stoss. Dit pad is wat lastiger, maar ook zoveel toffer om te doen. Voor dit pad is Liza te klein en dat wist ik, ook moest ze slapen, voor haar had ik de draagzak mee. Voor ongeoefende dragers ook niet ideaal, maar ik weet inmiddels hoe ik mijn gewicht moet verdelen om niet om te vallen!

Een heerlijke middag midden in de Zwitserse natuur!