De regen kwam met bakken uit de hemel, op de vrijdagavond dat ik met mijn man en dochter binnen rende bij Vila Zebra. We waren uitgenodigd om de nieuwe tentoonstelling te komen bekijken: Welkom Thuis.
Op een prachtige locatie op de kop van zuid in Rotterdam, met uitzicht over de Maas en op het centrum van de stad ligt Villa Zebra. Het is, zoals ze dat zelf zeggen, een museum en kunstlaboratorium voor kinderen. Ok… en wat moet je je daar dan bij voorstellen? Nou, een plaats waar kinderen in contact gebracht worden met kunst. Op een manier die ze niet afschrikt. Je mag dus overal aankomen, de onderwerpen zijn begrijpelijk voor kinderen (maar niet kinderachtig) én er zijn altijd workshops.
Welkom thuis
De nieuwe tentoonstelling Welkom Thuis zet kinderen aan het denken over hun eigen thuis, maar ook dat van anderen. Want waarom voel je je thuis in je huis? Voel je je overal in huis even thuis? En, in deze tijden vol ontheemde medemensen een zeer actuele gedachte: hoe zou het zijn als je je thuis zou moeten missen? Als een sporthal ineens je thuis moet worden?
De start van de tentoonstelling is meteen een keuze. Je staat in een ruimte met zeven voordeuren en in je hand heb je een sleutelbos. Welke deur kies je om de tentoonstelling binnen te gaan? Bij welke deur voel je je het meeste thuis?
In de tentoonstelling zijn kunstwerken te zien van tien kunstenaars en die lopen uiteen van een enorme foto tot een zelfgemaakte (en toegankelijke) tipi en van een houten boomhutjesdorp tot video’s. En zoals dat gaat met (moderne) kunst: over smaak valt niet te twisten, maar er zit geheid wel iets naar je zin tussen.
Aan de sleutelbos zitten sleutelhangers, voor elk kunstwerk één. Erop staan vragen die de kinderen laten nadenken over wat ze zien. Persoonlijk ben ik niet zo gek op speurtochten door een museum, omdat de kinderen dan geneigd zijn nergens meer naar te kijken en alleen maar rennen van opdracht naar opdracht. Maar deze vragen hebben geen juiste antwoorden, ze zijn alleen maar een aanzet tot een gesprek. Dus bijvoorbeeld: hoe voel jij je bij dit kunstwerk? In welk huis zou jij willen wonen? Waarom? Waar voel je je het meeste thuis in je eigen huis? Ben je thuis anders dan daarbuiten? Vragen die leiden tot interessante gesprekken.
Ons Eindoordeel
Dus Hilde, wat vond je er eigenlijk van? “Ik ben er erg door opgevrolijkt, want nu weet ik in wat een fijn huis is woon.” Waarvan akte.
En zo togen we huiswaarts. Opgedroogd, opgewarmd en opgevrolijkt!
Hier vind je alle praktische informatie over Welkom Thuis:
Comments