3:00 uur
Piep piep… ik hoor wat gerommel en word alert. Gaat deze vent nog slapen of is het tijd voor mij om wakker te worden. Alsof ik weer vier jaar teruggeworpen in de tijd. Iedere seconde alert, ook in je slaap. Het gerommel houdt aan en ik besluit om even over mijn bed heen te kijken. Klaarwakker en met zijn oogjes zo wijd mogelijk open, staart hij me verwachtingsvol aan. Ja Marlieke het is tijd.
Ik schiet mijn schoenen aan – ik ben gaan slapen met een trainingsbroek en shirtje aan. Jones waggelt naar me toe en ik til hem op. Ik zet hem buiten neer en in nog geen tien seconden laat hij zijn plas netjes lopen. Daarna waggelt hij door de tuin, er moet duidelijk nog iets uit. Terwijl ik zo buiten sta ben ik zo blij dat het niet de temperatuur van vorige week heeft. Met -16 was zijn plasje al bevroren geweest voordat het er überhaupt uit was gekomen. En niet alleen die plas, stel je voor dat ik me om drie uur snachts nog helemaal dik had moeten inpakken. Met deze aangename 15 graden kan je om deze tijd nog eens buiten staan.
Na een paar minuten is het wel goed en leg ik Jones weer in zijn mand naast Floris. Een aai over zijn bol van het baasje doet wonderen. Een minuut later heb ik ook geplast en is het weer stil aan de andere kant van het bed. Op naar de rest van de nacht.
—-
Dat was de eerste nacht. Jones heeft geen seconde om zijn moeder of broertjes en zusjes gehuild zoals je zou verwachten. De nachten verlopen verder net zo fijn. Als Jones wakker wordt, als – want als er niemand wakker wordt, dan tukt hij lekker door – dan lopen we naar buiten. Twee tellen later loopt hij weer naar binnen en gaat hij weer slapen. Wat een makkelijk beestje <3
Comments