Engels is een taal waar wij Nederlanders mee op zijn gegroeid. Wij kijken al van jongs af aan televisieseries, disneyfilms of andere programma’s die Engels gesproken zijn. Ik kan dan ook wel zeggen dat Engels in Nederland over het algemeen de tweede taal voor velen is.
Hoe anders is dat hier bij ons in Zwitserland!
Zwitserland kent geen ondertiteling bij televisieseries en social media is lang niet zo groot en veel gebruikt als in Nederland in ons dorp. De Zwitsers komen daarom lang niet zo vaak in aanraking met Engels zoals in Nederland. Engels is voor veel van mijn leeftijd vreemd. Eng zelfs. Spreken doen ze het niet of anders met een hele vreemde uitspraak.
In plaats van ladies hoorde ik gisteren zelfs iemand ‘Laaadies’ zeggen. Ze zijn het gewoon niet gewend. Best schattig ook wel.
Wat is er met mijn Engels aan de hand?
Om terug te komen op de Titel van deze blog, wat is er aan de hand met mijn Engels? Mijn Engels is echt niet slecht hoor, maar paraat zoals vroeger is het gewoon even niet. Ik geef de Duitse taal de schuld. Ik heb namelijk het gevoel dat die zo’n actief deel van mijn hersenen gebruikt, dat Engels gewoon aan de zijkant is geschoven. Als ik iets in het Engels moet zeggen, dan moet ik zo zoeken naar woorden en zinsopbouw en dan nóg gooi ik er dan Duits doorheen. Echt wat een ellende. Ik baal daar ontzettend van. Ik lijk zo dom voor mijn gevoel (vooral omdat ik ook mijn eigen Duitse taaltjes spreek!).
Gelukkig zit Engels nog steeds wel in mijn hoofd. Ik heb geen last met het lezen in het Engels (lees dagelijks een Engels boek) en een serie volgen in het Engels is ook geen probleem. De laatste dagen ben ik voor wat andere projectjes in het Engels aan mailen en dat gaat bij iedere mail weer een stuk sneller! Yeah. Misschien heeft het wat oefening nodig. Dan komen de dagen dat Eva ‘Engels’ wil kletsen toch goed van pas 😉
Coverbeeld: Engels voor Dummies via Greetz
😉 het ligt er gewoon aan, WAAR in Zwitserland iemand opgegroeid is. In St. Gallen, Basel, Zürich enz spreken jouw leeftijdsgenoten gewoon Engels hoor. Maar op het platteland is het idd zo, dat men ervan uitging, dat de kinderen aan 3 talen (CH-Duits, Duits, Frans) genoeg hadden. Deze discussie is trouwens weer actueel, in Kanton Thurgau zijn ze nog aan het debateren of nou Frans of Engels eerst geleerd moet worden.
Ellen
PS Als ik in Nederland luister, hoe Engelse woorden vernederlandsd worden, vind ik dat trouwens ook niet zo fraai. Zo hoor ik overal “starbucks”, “update” en zo met de Nederlandse 2u” van “mus”
Poor you – you could speak english almost every monday on the walking-tour with me 😉
Grüess Pascale
Could!