Ik moet even iets toegeven: ik heb een blogdip. Ik weet even niet waarover ik moet schrijven. Mijn persoonlijke onderwerpen zijn een beetje op en mijn richtingsgevoel met Lovethat is eventjes kwijt. Ik heb het idee dat ik beter kan en beter moet. Maar hoe?
Ik wil me gaan onderscheiden van de tientallen blogs die ook over het moederschap en lifestyle onderwerpen gaan. Natuurijk heb ik het emigratieverhaal erbij, maar dat is het enige. Ik wil me verder gaan onderscheiden. Ik wil dat Lovethat beter wordt en ook ik beter word! Want ik weet wat ik kan, wat ik wil en wat ik wil laten zien. Dat moet ik gaan verpakken in een nieuwe strategie voor Lovethat. Want Lovethat moet een leuk magazine zijn om te lezen en niet met steeds dezelfde onderwerpen die je op tientallen andere blogs ook voorbij hebt zien komen.
Het bloggerswereldje
Het bloggerswereldje is groot en er zijn duizenden, voornamelijk meiden en vrouwen die vrijwel dagelijks een artikel plaatsen. Het is logisch dat hierdoor heel veel blogs over hetzelfde gaan. Een persoonlijk blog is als een dagboek en als bloggers kinderen in dezelfde leeftijdsfase hebben dan gaat het al snel over ‘de keuze van een peuterspeelzaal’, ‘het zindelijk maken van je peuter’, ‘knutselen voor moederdag met je dreumes’. Dit zijn zomaar een paar onderwerpen die je her en der voorbij ziet komen en waar ook ik mijn mening zo over heb. Maar om nou even de honderdste in rij te zijn? Nee, daar pas ik even voor. Het staat me tegen. Zoals op dit moment veel dingen in het ‘bloggerswereldje’ en eromheen mij tegenstaan.
Zo ketsen er de laatste tijd veel samenwerkingen af omdat bedrijven niet meer willen betalen voor een blog. Nu ben ik echt de moeilijkste niet, maar een mij afschepen met twee kleine prulletjes en daar een waslijst aan eisen voor hebben (onder andere dat er 4 foto’s gemaakt moeten worden en die foto’s dan ook hun eigendom worden!!), ook daar pas ik voor. Bedrijven die zeggen dat je niet mag vermelden dat het een samenwerking betreft, kunnen wat mij betreft doorgeschoven naar een of andere commissie die ze eens op de vingers tikt (ipv dat je als blogger op je vingers wordt getikt – veelal door andere bloggers). Bedrijven die mij wat willen laten ervaren, zonder een stortvloed aan eisen, die kunnen bij me aankloppen. Gelukkig gebeurt dit ook wel.
Geen tijd, geen zin
Daarbij weet ik ook wel hoe ik Lovethat.nl groter kan maken, succesvoller kan maken en veelal zijn dit kleine aanpassingen. De tijd echter die dit kost, heb ik niet over. Ik heb geen tijd om mijn blogs dagelijks in wel 30 (!!!!) Facebookgroepen te plaatsen. Ik heb ook geen tijd om alle blogs van anderen na te lopen per dag om daar even wat over te zeggen zodat Lovethat weer beter vindbaar wordt. Ik wil schrijven, ik wil mijn verhaal kwijt kunnen, maar al die bijzaken heb ik gewoon geen zin in en geen tijd voor. Want wat ik schrijf moet gewoon goed zijn en daardoor mensen aantrekken (of juist niet). Uiteindelijk wil ik wel mijn oude artikelen beter vindbaar maken, want het is zonde wanneer er een deel niet door Google gevonden wordt. Maar ik wil ‘s avonds ook gewoon tv kijken, kunnen sporten, een biertje kunnen drinken ergens of gewoon in bad liggen.
Het moet leuk blijven voor mij en voor jullie waardevol. Lovethat ben ik ooit gestart met voornaamste doel anderen te motiveren en enthousiasmeren. Ik wil mijn lezers wat bieden. Waar ik enthousiast van word, waar ik door geïnspireerd word, waar ik door geraakt word, dat wil ik ‘weer’ delen. Alleen op welke onderscheidende manier, dat is nog de vraag.
Word vast vervolgd!
Precies wat jij zegt heb ik ook. Aan de ene kant wil ik wel mijn blog blijven gebruiken als ‘dagboek’ want zo ben ik ooit begonnen maar ik wil ook beter omdat ik beter kan. Maar wat je zegt over tijd en dat je ook andere dingen wilt. Precies dat houdt me tegen. En daarom laat ik het voor nu even los en ga ik back to basic en gewoon verder typen zonder me druk te maken over delen en alle regeltjes en dergelijke..
Goed zo! Ooit komen we er wel 😉
Wat jij zegt ervaar ik ook. Het hielp voor mij dat ik nu werk en dingen moet loslaten. Op de achtergrond ben ik nog steeds bezig na te denken over de richting.
Het loslaten lukt me aardig. Geen inspiratie is niet een avond zoeken naar iets, maar gewoon een leuke avond hebben.
Ik voel je helemaal, die richting ben ik ook weleens kwijt en de tijd al helemaal! Ik denk dat je gewoon lekker moet schrijven en de rest moet loslaten, je hebt een superleuke site!
Precies en jij ook Pauline!
Zooo herkenbaar! Ik ben echt vanuit mijn passie voor schrijven La Log vorig jaar begonnen en ik was “schrok” van alles wat bij de blog komt kijken. De essentie is schrijven maar dat wordt op die manier ontzettend naar de achtergrond gedrukt, zo jammer! Ik begrijp je gevoel Marlieke, ik hoop dat je je eigen weg weer kan vinden met je blog, succes!
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het ‘tegenstaat’.
Een herkenbaar verhaal Marlieke.Ik ben twee jaar geleden begonnen met Omagazijn, een blog voor opa’s en oma’s. Leuk om te doen voor een hele dankbare doelgroep. De bezoekersaantallen groeiden en ik werd steeds vaker door bedrijven benaderd. Maar na de bevalling van mijn tweede raakte ik de flow kwijt en die heb ik helaas nog steeds niet terug gevonden. Een paar maanden geleden ben ik begonnen met een nieuwe meer persoonlijke blog. Ik haal er veel lol en plezier uit en dat voelt goed. Ik blog wanneer ik dat wil. Succes met je zoektocht en hopelijk krijg je je blogplezier snel weer terug!
Ik heb nog wel plezier, maar gewoon geen inspiratie. Wil graag persoonlijk en uniek zijn. Met omagazijn was/ben je ook uniek, maar ik snap dat het soms zoveel van hetzelfde is. Zo lastig. Fijn dat je nu weer gewoon lol hebt in het bloggen!
Het moet voor jezelf ook leuk blijven! Dat is toch het grootst doel van het hebben van een blog?
Je moet niet gaan bloggen om het bloggen
Hoi Marlieke, ik vind het juist fijn als webwinkel dat je bij jezelf blijft, eerlijk bent en niet voor de eisen gaat. Dat de bloggers mijn product oprecht leuk vinden en erover schrijven. Niet het schrijven om het schrijven. Ook niet met de massa meegaan om in de smaak te vallen. Juist diegene die zich onderscheiden, zelfkritiek, zelfspot en eigen mening hebben, vind ik interessant om af en toe eens mee te lezen. En eigenlijk zijn er dat maar een paar. En al ben ik het niet met alles eens. Dat is toch normaal. Daarop haak ik niet zomaar af. Ik heb net weer een tijdje soc mediadip gehad. Het gedoe voor vind- en zichtbaarheid. Ik hoop dat je snel weer toffe plannen vind om aan te werken. 🙂
Daar zit het verschil. Heel commercieel of gewoon omdat je blij bent dat men over je wilt schrijven. Wanneer de samenwerking gewoon relaxed gaat, dan wordt de review ook veel leuker. Net als twee jaar geleden! ☺️
Zelf blog ik sinds 2004, echter pas sinds 2015 op mijn huidige plekje. Mijn blog is een hobby en ik schrijf over van alles wat bij mij past of dat nu een mening is of een product. Maar wat ik erg lastig vindt is dat er bloggers zijn die menen dat zij alleen recht hebben op een bepaald type rubriek of thema.
Nu schrijf ik gewoon over alles wat ik leuk vind, mij bezighoud of waar ik een idee of mening bij heb… zonder al te veel rekening te houden met de regeltjes die (in mijn ogen) min of meer ontstaan zijn bij bloggers onderling. De bedrijven die heel veel willen voor weinig… tja die heb je. Ik ben zo’n blogger die (nog) geen geld vraagt maar het wel leuk vindt om een product te reviewen, mits het product bij me past en ik mag schrijven wat ik wil. Zijn er te veel eisen of past het product niet bij mij is het al snel klaar.
Wel wil ik graag weer wat persoonlijker gaan bloggen maar daar ligt soms een beetje een ‘grens’ voor mijn gevoel… maar komt vast weer!
Ik hoop dat het voor jou ook weer komt, ik reageer niet zo heel vaak maar lees je blog wel met veel plezier!
Volgens mij is februari nationale bloggersdip maand. Een tijd van resumeren en richting geven (en een berg taken die daarbij komt om dit of dat te wijzigen)
Die zogenaamde super samenwerkingen, dat is irritant. Je zou een standaard antwoord moeten hebben klaar staan voor de zoveelste idioot die je het gevoel geeft dat je toch netjes moet antwoorden. Er zou een geheim genootschap moeten komen waar je de stomste samenwerkvoorstellen met medebloggers kunt delen. :-D.
Succes met het zoeken van richting, persoonlijk vind ik het altijd erg leuk om te lezen waar je tegenaan loopt als emigrant.
Heel herkenbaar! Ik ben gaan schrijven om echt iets vanzelf te hebben en geniet daar echt van, maar al die bijzaken kosten zo veel tijd en energie! Tijd en energie die ik liever aan mijn gezin of studie besteed. Maar aan de andere kant vind ik het nog steeds zo leuk om echt iets te doen wat mij gelukkig maakt! Ik hoop dat dat voor jou ook geld, want ik vind je blog heel leuk om te lezen!
Ik hou mijn blog heel dichtbij mijzelf. Ik schrijf over mijn webshop, mijn creativiteit, leuke diy’s die ik zelf en mijn zoontje leuk vinden, lekkere recepten (paleo, paleo aip, zuivel-, gluten-, en geraffineerde suikervrij), Cambodja en de plannen daar voor, etc etc. Wat andere doen let ik eigenlijk niet op. Ik hou mij daar totaal niet mee bezig. Hier en daar lees ik een blog van iemand als die toevallig voorbij komt maar meer tijd kan (en wil) ik er niet aan spenderen. Ik lees meer dan ik reageer. En dat is niet uit disinteresse.
Ik blog dus ook alleen maar als ik inspiratie heb (en tijd over). Ik hou mij dan ook niet bezig met bezoekersaantallen etc.
Ik hou mijn blog heel dichtbij mijzelf. Ik schrijf over mijn webshop, mijn creativiteit, leuke diy’s die ik zelf en mijn zoontje leuk vinden, lekkere recepten (paleo, paleo aip, zuivel-, gluten-, en geraffineerde suikervrij), Cambodja en de plannen daar voor, etc etc. Wat andere doen let ik eigenlijk niet op. Ik hou mij daar totaal niet mee bezig. Hier en daar lees ik een blog van iemand als die toevallig voorbij komt maar meer tijd kan (en wil) ik er niet aan spenderen. Ik lees meer dan ik reageer. En dat is niet uit disinteresse.
Ik blog dus ook alleen maar als ik inspiratie heb (en tijd over). Ik hou mij dan ook niet bezig met bezoekersaantallen etc.
Herkenbaar voor velen denk ik! Tijd is een issue ook bij mij, zou er graag meer tijd aan besteden maar die tijd heb ik helaas niet.