Het is al veel te lang geleden dat ik een update heb gegeven over Bram. Volgens mij is er zelfs nog geen eentje verschenen (edit: jawel! Bij 2 maanden heb ik ook een update gegeven > https://www.lovethat.nl/onze-bram-is-twee-maanden-oud/ ). Hoe anders was dat bij de meiden, waar ik over elke poep en scheet een blog schreef. Ik geloof dat ik ook wel alles een keer heb meegemaakt, alles een keer beschreven heb en het dus daardoor niet meer zo boeiend vind om voor de 100e keer een blog over de ontwikkelingen van een/mijn baby schrijven. Toen ik alleen vandaag bij de kinderarts geweest was en benieuwd was naar hoe de meiden in deze leeftijd zich ontwikkelden, vond ik hele naslagwerken. Niet alleen hier op Lovethat (van Liza), maar ook in de fotoalbums. Het voelde toch wel raar dat ik van Bram eigenlijk, buiten de bevalling om, geen verhaaltjes heb opgeschreven.
Vorig jaar was ik gewoon al zwanger
Inmiddels is Bram 4,5 maand en is hij even lang uit mijn buik, dan dat hij bewust in mijn buik heeft gezeten. Het is nog steeds raar om foto’s van afgelopen jaar terug te zien en te weten dat ik toen al zwanger was. Ik heb gelukkig niet het gevoel dat ik heel wat gemist heb in die 20 weken en voel me gelukkig ook niet schuldig ofzo. Het is nou eenmaal zo gelopen en ik denk dat het in mijn/ons geval het beste is wat ons heeft overkomen.
Hallo, ik ben er ook!
Bram is een makkelijk en vooral erg vriendelijk ventje. Hij is wel duidelijk aanwezig. Hij kletst de oren van je kop. Inmiddels is hij druk bezig met verschillende geluidjes produceren. Inclusief gillen- waarbij Floris steevast zegt dat gillen iets voor meisjes is ;). Grapje natuurlijk! Bram wil er echt bij zijn en neemt geen genoegen met zijn kinderstoel als hij ook op mijn schoot aan tafel kan zitten. Hij wil niet in de box als wij allemaal op de bank zitten en als zijn zussen gamen of tv kijken, dan kijkt hij het liefste mee naar het beeldscherm. Hij wil wel geëntertaind worden, maar kan gelukkig ook zichzelf vermaken.
Corona bracht ons veel familietijd
De afgelopen maanden zijn natuurlijk ook voor Bram anders geweest. Zijn zussen de hele dag thuis, Floris die veel thuis werkte en maar 50%. Het zorgde er wel voor dat iedereen zijn ritme kende. Dat ik niet alleen overdag verantwoordelijk was voor het manneke, maar dat we de verzorging echt wel samen deden. We hebben een fijn ritme en anders dan bij de meiden, kon en kan ik Bram gemakkelijk thuis achterlaten omdat het voor iedereen bekend is. Het hele corona-virus heeft er natuurlijk ook voor gezorgd dat Bram weinig in aanraking is geweest met andere mensen. De laatste weken pakken we de draad langzaam weer op en we merken dat hij gelukkig (nog) niet eenkennig is.
Berenpakje als slaapzak
Wie de weekoverzichten weleens leest of mij op Instagram volgt, weet dat Bram sinds hij 2 maanden is in een berenpakje slaapt. Het duurde even voordat we het ‘s nachts ook aandurfden, maar hij slaapt er zo lekker geborgen in. Helaas komt de zomer eraan en na een paar warme nachten, besloot ik dat Bram langzaamaan moest wennen aan het feit dat het berenpakje ook een keer vervangen moet worden door weer een slaapzak. We hebben hem de afgelopen weken daarom laten slapen met een doekje bij zijn hoofd en inmiddels zijn we over aan het gaan op een slaapzak. Het gaat nog niet zonder problemen, maar hij slaapt wel oké (ik moet er alleen iets vaker uit).
Vier maanden controle bij de kinderarts
In plaats van naar het consultatiebureau ga je in Zwitserland naar de kinderarts. Daar waren we afgelopen week voor de 4 maanden controle. Al eerder controleerde de kinderarts Bram toen hij 5 dagen oud was (dat doet normaal de kinderarts in het ziekenhuis, maar ik ben natuurlijk gelijk naar huis gegaan). Toen hij een week oud was, kreeg Bram zijn eerste heupecho en met de 1e echte controle bij 1 maand, zijn tweede heupecho. Zijn heupjes waren toen al in de juiste stand, dus was verdere controle niet meer nodig (anders doen ze dat bij 2 en 3 maanden ook of beginnen ze de vroegbehandeling). Bij de controle met 2 maanden keer Bram zijn eerste prikjes, waar hij prima op reageerde. Inmiddels is hij dus 4 maanden oud en was het tijd voor weer een check-up. Bram was supergezellig en was heel wat aan het lachen en aan het kletsen. In tegenstelling tot de meiden, vindt hij het bloot zijn absoluut geen ramp. De kinderarts vond hem gelukkig ook grappig, maar omdat Bram nogal op mij gefocust was, moest ik me regelmatig even verstoppen zodat hij aandacht had voor de arts. Alle testen doorstond hij zonder problemen. Bram woog 7,5 kilo en was 67 cm. Een prima gewicht voor bij zijn lengte. Dus hij mag lekker chubby blijven 😉
Met de pot mee eten?
Bram eet nog niet met de pot mee. Hij krijg wel ‘s avonds als wij eten ook wat te eten, maar meer dan oefenhapjes zijn dat nog niet. Het is ook nog wel super weinig en drinkt liever zijn fles. Laatst stikte hij overigens wel in zijn bloemkool. Bleek dat hij al de bloemkool in zijn mond opgespaard had en niet doorgeslikt. Ik schrok wel toen hij blauw aanliep, maar toen ik hem op zijn kop had gehouden was alles snel weer oke. Weer een les geleerd zullen we maar zeggen!
Spelen?
Spelen met ons doet hij heel graag. Vliegen, glijbaan, zingen, gekke geluiden maken. Alles vindt hij leuk. Sinds vorige week houdt hij ook iets vast zelf, maar dat speeltje onderzoeken doet hij nog niet. Zijn box is gelukkig wel leuk als er wat beweegt of als hij op zijn buik naar ons kan kijken!
Kortom, Bram is een gelukkig ventje en zo zien we dat graag!
Comments