Over de Luizenmoeder is al veel gezegd en geschreven. We vinden het allemaal hilarisch en heerlijk net over de grens van wat eigenlijk acceptabel is. En hoewel ik echt weet dat het ver overtrokken is, vind ik het bijzonder hoe verschillend de scholen in Nederland zijn t.o.v. scholen in Zwitserland. Ik heb zelf natuurlijk op een Nederlandse school gezeten, maar wel in het analoge tijdperk. Dus geen groeps-apps, geen digitale schoolborden etc. Vandaag dus hoe anders het er hier bij ons in Zwitserland, op een doodnormale dorpsschool, aan toe gaat.
De schoolpleinmoeders
Dat is denk ik wel het grootste verschil. Er zijn hier geen schoolpleinmoeders. Als moeders al hun kinderen brengen of halen van school, dan zitten ze in de auto te wachten. Over het algemeen gaan alle kinderen zonder ouders naar school. Vanaf de eerste klas van de kleuterschool worden de kinderen geacht om zelf naar school te lopen. Dus geen geroddel op het schoolplein, geen gestaar, geen bemoei, maar ook geen gezellig gesprek, een kop koffie dat daar weer uitvloeit, geen sociale contacten via school.
Gedag zeggen in de klas
Ik weet nog heel goed hoe ouders mee gingen in de kleuterklas en dat je dan je moeder moest uitzwaaien. Dat was in het begin toch helemaal niet leuk? Maar daar is niks aan verandert. De ouders brengen de kinderen dus nog steeds naar de klas, al zal dat wel niet op iedere school zo zijn. Omdat wij de kinderen niet naar school brengen, hoeven we ze ook niet uit te zwaaien in de klas. Overigens brengen we ze natuurlijk wel de eerste periode van de kleuterschool naar school en zwaai ik thuis totdat ik niet meer kan.
Het versieren van de school
In De Luizenmoeder wordt het versieren van de school gedaan door hulpouders. Bij ons op school doen de kinderen dat zelf. Creativiteit staat bij ons op school hoog in het vaandel. Ze knutselen in de les, maar ze hebben ook twee uur per week handenarbeid. Er zijn zelfs knutseldagen op school, waar de kinderen in groepjes (met andere klassen), knutselen voor de school. Eva heeft dingen geleerd en gemaakt die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
Verjaardagsprotocol
Natuurlijk had ik wel een beetje over de do’s en don’ts wat betreft verjaardagen gehoord. Nu delen ze hier in principe de uitnodigingen thuis uit, maar soms gaat er wel een uitnodiging mee naar school om daar uitgedeeld te worden. Geen probleem. Of je bent uitgenodigd of niet. Qua traktaties zijn ze hier wel relaxed, het mag gewoon zoet zijn. De kinderen vinden het prima als ze wat zoets krijgen en een spiesje fruit. Vergeet ook niet, de klassen op deze school zijn gevuld met ongeveer 12 tot 20 kinderen.
Ouderparticipatie
Misschien had je het al door? Ouders doen hier niet zoveel op school. Er zijn geen luizenmoeders, geen bibliotheekmama’s, geen groenmoeders, geen overblijfmama’s en ga zo maar door. We doen als moeder niet zoveel op school. Wat ook wel jammer is soms!
Nu zijn jullie weer een klein beetje op de hoogte hoe het er bij ons aan toe gaat en dankzij de Luizenmoeder ben ik een klein beetje op de hoogte hoe het er in Nederland aan toe gaat! Ik ben benieuwd welke nieuwe dingen ik nog meer tegenkom in De Luizenmoeder. Er gaat voor mij een hele nieuwe wereld open en stiekem bevalt mij de wereld waar ik nu in leef mij wel. 🙂
Leuk he, ik ben ook steeds aan het vergelijken met hoe het destijds bij mijn kinderen op school was en herken ook wel de verhalen van nl vriendinnen. Maar het net-te van deze serie maakt het wel heel erg leuk om te kijken.
Hoe jij de verschillen tussen NL en CH geschreven hebt… echt heel herkenbaar. En ook ik ben erg blij dat mijn kids hun schooltijd in CH hebben doorlopen ( zitten nu beide op het Gymnasium en dat zonder bijlessen , druk en stress!).
Ik vind het in NL echt allemaal .. TE….. veel met je kind. Laat ze het zelf doen ze kunnen zoveel meer als men denkt!
Succes ermee Marlieke, en al sje het kontakt dan toch een beetje te weinig is, ik ben lid geworden van de ouderraad op de lagere school. Kon ik toch iets doen en leerde zo ook het CH schoolsysteem beter kennen. ?????
Dit klinkt echt heerlijk! Ik voel me soms net Hannah uit de Luizenmoeder met een kind dat net naar school gaat. Wat een gedoe…maar ik laat me er niet teveel door opjutten.
Grappig, wat ouderparticipatie etc, merk ik weinig verschil met Ch en Nl. Daar werden ook vaak dingen georganiseerd , waar je ouders sprak en dat is hier in Nl ook.
Ook qua creatieve dingen doen ze hier in NL ook veel zelf, er worden ook workshops op woensdag georganiseerd voor kinderen, met knutselen (handletteren?), houtbewerking, toneel, zang etc. En in Ch mocht onze derde alleen gezonde traktaties meenemen, hier in Nl mag alles… Ook kleine klasjes hier (maximaal 20 kinderen). Dus tja, eigenlijk wat dat betreft zie ik weinig verschil. Wel vind ik dat je in Nl meer terughoort van school, dmv mailtjes, zodat je weet waar ze mee bezig zijn.
En tja, wij brengen onze jongens ook niet, maar dat is wellicht onze eigen Zwitserse gewoonte?. Alleen de jongste van 4 nu wel omdat hij nog niet zelf kan fietsen en lopen bij hem zeer doet.
Wellicht zijn wij voor deze Nlse school gevallen omdat we hier de positieve kanten vd Zwitserse school terug zien (zoals kleine klasjes en creativiteit) ?